Skarby Emanuela Fremiet w Świerklańcu

Zaktualizowano 1 rok temu

Emanuel Fremiet należy do grupy najważ­niejszych rzeźbiarzy francuskich II polo­wy XIX w. Jego dzieła są częścią znako­mitych kolekcji wielu muzeów, nie tylko we Francji. W parku świerklanieckim znaj­duje się unikatowy zespół rzeźb tego ar­tysty przedstawiający walczące zwierzęta.

Urodził się w wigilię 1824 r. w Paryżu, w ro­dzinie o tradycjach artystycznych. Jego wujem był inny znakomity rzeźbiarz francuski Francois Rude. Gdy do władzy doszedł prezydent a wkrót­ce cesarz Napoleon III, stał się niemalże etato­wym rzeźbiarzem dla nowych elit państwa. Jego autorstwa jest seria figur i posągów przedstawia­jących francuskiego cesarza. Wykonał też kilka znanych pomników konnych wielkich wodzów z francuskiej historii: Joanny d'Arc, cesarza Napoleona I, księcia Ludwika Orleańskiego, Bernarda du Guesclin. Bohaterami jego rzeźb byli też ob­cokrajowcy, np. Velasquez.

Był także twórcą posągu św. Michała Ar­chanioła znajdującego się na szczycie iglicy kościoła klasztoru benedyktyńskiego na słyn­nej Wyspie Saint Michel na kanale La Manche.
Najbardziej znane i najwyżej oceniane są przedstawienia zwierząt. To on wykonał rzeź­by zwierząt do słynnej fontanny Obserwatorium, nieopodal Ogrodów Luksemburskich. Także Mu­zeum Historii Naturalnej zamówiło u niego kom­plet rzeźb przedstawiających różne zwierzęta.

Przez władze Francji w 1878 r. został uhono­rowały Orderem Legii Honorowej. W 1892 r. zo­stał członkiem słynnej i wiel­ce ekskluzywnej Akademii Sztuk Pięknych.
W poł. lat 70-tych XIX w. hrabia Guido Henckel von Donnersmarck nakazał wybudować w głębi parku w Swierklańcu nowy pa­łac. Do jego stworzenia za­trudnił wielu francuskich znakomitych projektantów, architektów, dekoratorów wnętrz. Sam pałac wznie­siono wg projektu Hekto­ra Lefuella, jednego z naj­ważniejszych architektów II Cesarstwa. Guido chciał stworzyć wyspę francuskiego stylu i architek­tury na Górnym Śląsku. Było to dla niego waż­ne, gdyż do Francji raczej nie mógł się udać po przegranej przez Francuzów wojnie z 1870-1871 r. Nowa rezydencja była prezentem dla uwielbianej żony, słynnej markizy Blanki de Paiva, która bardzo Paryż i Francję kochała. Gdy Guido Henckel von Donnersmarck de­cydował o wyglądzie pałacowych tarasów, wy­brał oczywiście wyrób najwyższej jakości. W ten sposób rzeźby Emanuela Fremieta znala­zły się w świerklanieckim parku. Jak zawsze w przypadku tego artysty wykonanie nie pozosta­wiało żadnych powodów do narzekania. Przed­stawienia walczących zwierząt byłyby niemal żywe, gdyby nie fakt, że odlano je z żeliwa.

Emanuel Fremiet zmarł pod koniec lata 1910 r. w rodzinnym Paryżu. Z dawnego świerklanieckiego kompleksu Małego Wersalu ostał się do czasów współczesnych tylko taras z fontan­ną wzorowaną na paryskiej fontannie Obserwa­torium oraz zespół rzeźb.

Władze Gminy Świerklaniec pozyskały fun­dusze zewnętrzne na potrzeby związane z konserwacją i renowacją obiektów w parku świerklanieckim. Ogłoszone przetargi wyło­nią wykonawców m.in. renowacji kompleksu fontann wraz z zespołem rzeźb. Wyremonto­wany zostanie także amfiteatr-teatr letni, którego wygląd ma być przywrócony do stanu pierwotnego sprzed stu laty.

Źródło: Montes Tarnovicensis Tarnowskie Góry nr 57 / autor: Arkadiusz Kuzio-Podrucki

Korzystając z tej strony akceptujesz, że w Twoim urządzeniu końcowym zostaną zainstalowane pliki cookies, które umożliwiają nam świadczenie usług. Brak zgody na pliki cookies oznacza, że pewne funkcjonalności strony mogą być niedostępne. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Cookies.