Opis

Żywiec – stacja kolejowa w Żywcu, w województwie śląskim, w Polsce, posiadająca według klasyfikacji PKP kategorię dworca aglomeracjnego.

Dworzec położony jest w dzielnicy Zabłocie, przy ul. Dworcowej. Na placu przed dworcem znajduje się parking i postój taksówek, a na pobliskim przystanku zatrzymują się autobusy siedemnastu linii komunikacji miejskiej. Połączony jest kładką nadziemną z Aleją Armii Krajowej oraz przejściem podziemnym z dworcem autobusowym. W budynku dworca działa Urząd Pocztowy nr 2.

W roku 2018 stacja obsługiwała 700–1000 pasażerów na dobę.

Źródło: wikipedia.pl

Historia

Budowniczowie kolei zwrócili się do rajców miejskich z prośbą o wykup gruntów pod budowę kolei i dworca. Ci zaś nie wyrazili zgody, bo jak powiedział jeden z nich: „bydzie nam tu kopcić pod nosem, a i o ogień nie trudno”. Rajca miejski Igła Studencki argumentował tak: „Sławetni rajcowie! Kolej to dobra rzecz, bo bez marnowania koni zajedziesz do Bielska, Wiednia i Pesztu. Towary można sobie sprowadzić i szynki, kiełbasy z naszych prosiąt wysłać. Ale z tą stacją to mi się tu coś nie widzi. Kolejami jeżdżą sobie różni ludzie i Żydzi naturalnie też. A co będzie jak jaka Żydówka urodzi dziecko na stacji, w poczekalni, na ziemi naszego miasta? Nowego obywatela nam przysporzy! Ja pierwszy nie zgadzam się na żadną stację.”

Wobec takiego stanowiska mieszczan i radnych miejskich dworzec kolejowy zlokalizowany został w Zabłociu. Pociągnęło to za sobą rozkwit handlu, rzemiosła i przemysłu w rejonie późniejszej ul. Dworcowej, zamieszkanej w poważnym odsetku przez ludność żydowską.

Pierwszy budynek dworca kolejowego powstał w 1878, z chwilą uruchomienia kolei relacji Bielsko–Żywiec (otwarcie 1-torowej linii o dł. 20,8 km nastąpiło 18 sierpnia 1878). W 1884 nastąpiło połączenie kolejowe z Suchą, a pośrednio z Krakowem oraz ze Zwardoniem, a przez Słowację – z Wiedniem. Kolej ta nosiła wówczas nazwę Kolei Transwersalnej. Stacje końcowe Kolei Transwersalnej to Čadca (obecnie Słowacja) i Husiatyn (obecnie Ukraina), a jej łączna długość wynosiła około 800 km. Główne dworce kolejowe znajdowały się w Żywcu, Nowym Sączu, Krośnie, Zagórzu, Chyrowie, Samborze, Drohobyczu, Stryju i Stanisławowie.

Dworzec kolejowy w Żywcu był długim, jednopiętrowym budynkiem, typowym dla całej ówczesnej monarchii austro-węgierskiej. Dworce w tym stylu stoją do dziś w Suchej Beskidzkiej, Rajczy czy Łodygowicach. Jego widok zachował się na starych kartach pocztowych, a pozostałością z tego okresu jest stojący prostopadle w stosunku do dworca budynek przychodni kolejowej. Żywiec stał się węzłem komunikacyjnym z wieżą ciśnień, punktem podawania wody do lokomotyw i parowozownią rozebraną po 1945. Najprawdopodobniej jeszcze przed I wojną światową, dawny budynek dworca został przebudowany przez żywieckiego budowniczego Roberta Fussgangera w stylu podhalańskim. Otrzymał on nowe wysokie dachy z naczółkami i drewnianymi szczotkami, oraz nową halą dla podróżnych, o dwóch wielkich łukowych oknach, nakrytą drewnianym stropem – jak dziś.

Na ścianach zewnętrznych hali dworcowej, wokół okien w tynku wyrobione były wielkie donice w stylu zakopiańskim z bujnymi krzewami i stylizowanymi kwiatami. Główne wejście jak dzisiaj flankowały kamienne figury sokołów z lekko rozpiętymi skrzydłami. W czasie okupacji hitlerowskiej otrzymały one w dzioby na krótkich łańcuszkach blaszane swastyki. Po stronie torów podobnie jak w Bielsku, Dziedzicach, Suchej, Trzebini, Skawinie, dworzec posiadał zadaszenie wsparte na żeliwnych kolumnach. Wokół każdej kolumny powyżej 2 m przymocowano koszyki, w których w okresie kwitnienia barwiły się szałwie. Estetycznej całości dopełniało dzikie wino.

Drugi budynek dworca został zniszczony przez uciekających Niemców w 1945. Po wojnie został odbudowany według poprzednich planów i ma takie same dachy i szczyty, identyczną stolarkę drzwiową i okienną oraz taką samą halą główną. Nie odbudowano zadaszenia peronu.

W okresie PRL-u linie kolejowe do Bielska-Białej, Zwardonia i Suchej Beskidzkiej zostały zelektryfikowane, a żywiecki dworzec kolejowy wzbogacił się w 1975 o kładkę dla pieszych oraz przejście podziemne pod ulicą Dworcową w 1980.

W 2010 roku na linii do Suchej Beskidzkiej kursowanie pociągów osobowych zostało zawieszone, a ruch prowadzono zastępczą komunikacją autobusową. Jedynym kursującym pociągiem od maja 2011 r. jest sezonowy interREGIO Giewont relacji Częstochowa-Zakopane. Od wejścia w życie nowego rozkładu jazdy w dniu 11 grudnia 2011 r. komunikacja zastępcza została zlikwidowana. Z dniem 9 stycznia 2015 r. wznowiono pilotażowo kursowanie pociągów regio relacji Sucha Beskidzka-Żywiec.

PKP S.A. rozpoczęło remont dworca. Podczas prac remontowych modernizacji mają zostać poddane elementy zewnętrzne budynku (wzmocnienie murów), a warstwa zewnętrzna ma zostać odmalowana i odświeżona. Prace remontowe obejmą również dach, rynny oraz rury spustowe.

Źródło: wikipedia.pl

Data powstania obiektu: 1878 r.

Dane teleadresowe

Dworcowa 55
43-300 Żywiec
place
49.68, 19.186111 Skopiowano do schowka
N49º40'48", E19º11'10" Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Parking
Możliwość zwiedzania
Ogólnodostępny
Wstęp bezpłatny

Korzystając z tej strony akceptujesz, że w Twoim urządzeniu końcowym zostaną zainstalowane pliki cookies, które umożliwiają nam świadczenie usług. Brak zgody na pliki cookies oznacza, że pewne funkcjonalności strony mogą być niedostępne. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Cookies.