Opis
Żywiec – stacja kolejowa w Żywcu, w województwie śląskim, w Polsce, posiadająca według klasyfikacji PKP kategorię dworca aglomeracjnego.
Dworzec położony jest w dzielnicy Zabłocie, przy ul. Dworcowej. Na placu przed dworcem znajduje się parking i postój taksówek, a na pobliskim przystanku zatrzymują się autobusy siedemnastu linii komunikacji miejskiej. Połączony jest kładką nadziemną z Aleją Armii Krajowej oraz przejściem podziemnym z dworcem autobusowym. W budynku dworca działa Urząd Pocztowy nr 2.
W roku 2018 stacja obsługiwała 700–1000 pasażerów na dobę.
Źródło: wikipedia.pl
Historia
Budowniczowie kolei zwrócili się do rajców miejskich z prośbą o wykup gruntów pod budowę kolei i dworca. Ci zaś nie wyrazili zgody, bo jak powiedział jeden z nich: „bydzie nam tu kopcić pod nosem, a i o ogień nie trudno”. Rajca miejski Igła Studencki argumentował tak: „Sławetni rajcowie! Kolej to dobra rzecz, bo bez marnowania koni zajedziesz do Bielska, Wiednia i Pesztu. Towary można sobie sprowadzić i szynki, kiełbasy z naszych prosiąt wysłać. Ale z tą stacją to mi się tu coś nie widzi. Kolejami jeżdżą sobie różni ludzie i Żydzi naturalnie też. A co będzie jak jaka Żydówka urodzi dziecko na stacji, w poczekalni, na ziemi naszego miasta? Nowego obywatela nam przysporzy! Ja pierwszy nie zgadzam się na żadną stację.”
Wobec takiego stanowiska mieszczan i radnych miejskich dworzec kolejowy zlokalizowany został w Zabłociu. Pociągnęło to za sobą rozkwit handlu, rzemiosła i przemysłu w rejonie późniejszej ul. Dworcowej, zamieszkanej w poważnym odsetku przez ludność żydowską.
Pierwszy budynek dworca kolejowego powstał w 1878, z chwilą uruchomienia kolei relacji Bielsko–Żywiec (otwarcie 1-torowej linii o dł. 20,8 km nastąpiło 18 sierpnia 1878). W 1884 nastąpiło połączenie kolejowe z Suchą, a pośrednio z Krakowem oraz ze Zwardoniem, a przez Słowację – z Wiedniem. Kolej ta nosiła wówczas nazwę Kolei Transwersalnej. Stacje końcowe Kolei Transwersalnej to Čadca (obecnie Słowacja) i Husiatyn (obecnie Ukraina), a jej łączna długość wynosiła około 800 km. Główne dworce kolejowe znajdowały się w Żywcu, Nowym Sączu, Krośnie, Zagórzu, Chyrowie, Samborze, Drohobyczu, Stryju i Stanisławowie.
Dworzec kolejowy w Żywcu był długim, jednopiętrowym budynkiem, typowym dla całej ówczesnej monarchii austro-węgierskiej. Dworce w tym stylu stoją do dziś w Suchej Beskidzkiej, Rajczy czy Łodygowicach. Jego widok zachował się na starych kartach pocztowych, a pozostałością z tego okresu jest stojący prostopadle w stosunku do dworca budynek przychodni kolejowej. Żywiec stał się węzłem komunikacyjnym z wieżą ciśnień, punktem podawania wody do lokomotyw i parowozownią rozebraną po 1945. Najprawdopodobniej jeszcze przed I wojną światową, dawny budynek dworca został przebudowany przez żywieckiego budowniczego Roberta Fussgangera w stylu podhalańskim. Otrzymał on nowe wysokie dachy z naczółkami i drewnianymi szczotkami, oraz nową halą dla podróżnych, o dwóch wielkich łukowych oknach, nakrytą drewnianym stropem – jak dziś.
Na ścianach zewnętrznych hali dworcowej, wokół okien w tynku wyrobione były wielkie donice w stylu zakopiańskim z bujnymi krzewami i stylizowanymi kwiatami. Główne wejście jak dzisiaj flankowały kamienne figury sokołów z lekko rozpiętymi skrzydłami. W czasie okupacji hitlerowskiej otrzymały one w dzioby na krótkich łańcuszkach blaszane swastyki. Po stronie torów podobnie jak w Bielsku, Dziedzicach, Suchej, Trzebini, Skawinie, dworzec posiadał zadaszenie wsparte na żeliwnych kolumnach. Wokół każdej kolumny powyżej 2 m przymocowano koszyki, w których w okresie kwitnienia barwiły się szałwie. Estetycznej całości dopełniało dzikie wino.
Drugi budynek dworca został zniszczony przez uciekających Niemców w 1945. Po wojnie został odbudowany według poprzednich planów i ma takie same dachy i szczyty, identyczną stolarkę drzwiową i okienną oraz taką samą halą główną. Nie odbudowano zadaszenia peronu.
W okresie PRL-u linie kolejowe do Bielska-Białej, Zwardonia i Suchej Beskidzkiej zostały zelektryfikowane, a żywiecki dworzec kolejowy wzbogacił się w 1975 o kładkę dla pieszych oraz przejście podziemne pod ulicą Dworcową w 1980.
W 2010 roku na linii do Suchej Beskidzkiej kursowanie pociągów osobowych zostało zawieszone, a ruch prowadzono zastępczą komunikacją autobusową. Jedynym kursującym pociągiem od maja 2011 r. jest sezonowy interREGIO Giewont relacji Częstochowa-Zakopane. Od wejścia w życie nowego rozkładu jazdy w dniu 11 grudnia 2011 r. komunikacja zastępcza została zlikwidowana. Z dniem 9 stycznia 2015 r. wznowiono pilotażowo kursowanie pociągów regio relacji Sucha Beskidzka-Żywiec.
PKP S.A. rozpoczęło remont dworca. Podczas prac remontowych modernizacji mają zostać poddane elementy zewnętrzne budynku (wzmocnienie murów), a warstwa zewnętrzna ma zostać odmalowana i odświeżona. Prace remontowe obejmą również dach, rynny oraz rury spustowe.
Źródło: wikipedia.pl
