Pałac w Zabrzu-Mikulczycach
A-1214/75 z 31.07.1975
Opis
Mikulczyce są od połowy XX w. jedną z dzielnic Zabrza. Wcześniej stanowiły odrębną miejscowość, której historia sięga początków XIV w. Jak wiemy ze źródeł pisanych, dziedzicem wsi był wówczas rycerz Dobiesław. W XVI wieku właścicielami tutejszego majątku byli Ziemięccy, zaś w XVII przeszedł on w ręce Wołczyńskich, a następnie baronów Doleczków. Sam dwór wzniesiony został właśnie przez tych ostatnich z końcem w. XVIII. Od 1830 r. do końca II wojny światowej dobra mikulczyckie stanowiły własność rodziny Henckel von Donnersmarck, z której wywodził się górnośląski potentat przemysłowy Guido Henckel von Donnersmarck. Nowy Dwór pełnił za jego czasów funkcję siedziby zarządcy majątku. Donnersmarckowie wybudowali w jego rejonie także cegielnię, garncarnię, gorzelnię oraz inne budynki gospodarcze. Z końcem XIX w., przez krótki czas w Nowym Dworze mieściła się placówka pocztowa. Po II wojnie światowej posiadłość znacjonalizowano oraz przekształcono w Państwowe Gospodarstwo Rolne. Po upadku PRL tutejszymi nieruchomościami administrowała Agencja Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa. Obecnie teren stanowi własność prywatną i jest ogrodzony. Murowany budynek dworu, pochodzący z końca XVIII w., wzniesiony został w stylu późnobarokowym. Jest dwukondygnacyjny i zbudowany został na planie prostokąta. Nakryto go dachem mansardowym. Siedmioosiową fasadę zdobi trzyosiowy, centralny, pozorny ryzalit z głównym wejściem. W pobliżu znajdują się budynki, które wchodziły w skład dawnego folwarku – gorzelnia (jej budynek został wyburzony w 2011 r.) i kuźnia. Park otaczający budowlę, powstały w latach dwudziestych XIX w., wchodzi w skład zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Dolina potoku Rokitnickiego i Mikulczyckiego”. W jego sąsiedztwie znajdują się relikty wczesnośredniowiecznego grodziska.
Źródło: slaskie.travel