Baszta Rycerska na Grodzisku w Wodzisławiu Śląskim
757/66 z 30.12.1966
Opis
Baszta zwana również romantyczną wieżą to ok. 20-metrowa baszta wzniesiona w latach 1868–1867 w lesie miejskim na historycznym Grodzisku. Inicjatorem jej budowy, a jednocześnie jej pierwszym właścicielem był Edward Baruns – ówczesny właściciel Wodzisławia Śląskiego, emerytowany pułkownik i jednocześnie wielki romantyk. To właśnie jego romantyczne usposobienie sprawiło, iż postanowił on wznieść na wzgórzu malowniczy zameczek myśliwski. Niestety do czasów współczesnych przetrwała z niego jedynie baszta. Fundator wieży zbudował również drogę spacerową od strony miasta, wokół samego obiektu natomiast wytyczył alejki i stworzył mini ogród zoologiczny.
W 1925 r. właścicielami budowli oraz przyległego terenu zostali wodzisławscy kupcy – Stefan Krzystek i Jan Kowol. Oni to nadali jej zupełnie nowy charakter. Dzięki gruntownemu remontowi i restauracji, zdołali utworzyć w niej punkt widokowy oraz restaurację, które cieszyły się ogromną popularnością, aż do końca lat 30. XX w. Później, przez wiele lat, aż do 1991 r. baszta nie była w żaden sposób użytkowana, w związku z czym nie remontowana zaczęła popadać w ruinę. Na początku lat 90. ubiegłego wieku obiekt udało się odrestaurować z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Ziemi Wodzisławskiej. Niestety, w czerwcu 2004 r. zabytkowa romantyczna wieża została podpalona przez nieznanych sprawców i obecnie popada w ruinę. Urząd Miasta stara się jednak zdobyć środki na odbudowanie i odrestaurowanie zabytku oraz przywrócenie mu atrakcyjnej funkcji punktu widokowego, znakomicie położonej restauracji lub też obiektu muzealnego.
To magiczne i romantyczne miejsce, owiane wieloma legendami, pomimo złego stanu w którym się obecnie znajduje, jest niewątpliwie jednym z symboli Wodzisławia Śląskiego i chociażby z tego powodu warto je zobaczyć.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Baszta Romantyczna” wzniesiona została w latach 1867-68 na terenie lasu miejskiego na historycznym Grodzisku, a więc w miejscu gdzie pierwotnie (przed 1257 r.) lokowany był Wodzisław Śląski. Budowla ma ok. 20 m wysokości. Jest ona jednym z symboli miasta i posiada swoistą aurę miejsca magicznego, owianego wieloma legendami. Inicjatorem budowy i pierwszym właścicielem baszty był Edward Brauns, ówczesny właściciel Wodzisławia Śląskiego. Ten emerytowany pułkownik, a zarazem marzyciel i romantyk, postanowił wznieść tutaj myśliwski zameczek. Zbudował także drogę spacerową od strony miasta, a wokół obiektu wytyczył alejki oraz stworzył mały ogród zoologiczny. Do naszych czasów dotrwała jedynie baszta. W 1925 r. basztę nabyli wodzisławscy kupcy: Stefan Krzystek i Jan Kowol. Dokonując remontu oraz przebudowy, otwarli oni tutaj punkt widokowy i restaurację. Cieszyły się one ogromną popularnością, a w dniu otwarcia na wieżę weszło, jak podaje kronika, 338 osób. Od roku 1938, a więc jeszcze przed wkroczeniem tu Niemców, baszta zaczęła jednak popadać w ruinę. Po latach zaniedbania i opuszczenia w czasie II wojny oraz PRL, w 1991 r. obiekt odrestaurowano staraniem Towarzystwa Miłośników Ziemi Wodzisławskiej, otwierając tu znów punkt widokowy. W 2004 r. budowla została podpalona przez nieznanych sprawców. W ostatnich latach „Baszta Romantyczna” znów była remontowana i czeka na otwarcie. Teren Grodziska, na którym stoi baszta, jest miejscem dawnego osadnictwa, sprzed lokacji miasta w 1257 r. Jak głoszą stare przekazy, już w 1241 miejscowym chłopom udało się zatrzymać tutaj oddział spieszących pod Legnicę Tatarów, spychając ich w pobliskie bagna. Osada pozostała niezdobyta. Wielu tatarskich jeńców osiedliło się zresztą w okolicy, w związku z czym część obecnych mieszkańców posiada tatarskie korzenie.
Źródło: orlegniazda.pl