Opis
Położone na wysokości 912 m n.p.m. w paśmie Magurskim Beskidu Małego. Dojście od przełęczy Przegibek niebieskim szlakiem ok 45 min, z Wilkowic zielonym szlakiem ok. 1 h 5 min. Możliwy jest dojazd samochodem pod same schronisko. Liczne znakowane szlaki turystyczne umożliwiają uprawianie turystyki pieszej i rowerowej a zimą narciarstwa zjazdowego.
Do dyspozycji turystów jest:
- świetlica
- przechowalnia bagażu
Informacje dodatkowe:
- boisko sportowe
- zwierzęta domowe mile widziane
- organizacja obozów letnich i zimowych
Wyposażenie:
Gastronomia: jadalnia, bufet
Sanitariaty: WC, umywalki, prysznice
Sanitariaty są: ogólnie dostępne w tym samym budynku, w pokojach
Zarządca: Schroniska i Hotele PTTK "Karpaty" Sp. z o.o. w Nowym Sączu
Szlaki turystyczne:
- szlak turystyczny zielony z Wilkowic – 2,15 godz.
- szlak turystyczny zielony ze Straconki Kościół – 1,15 godz.
- szlak turystyczny żółty ze Straconki Kościół – 2,15 godz.
- szlak turystyczny żółty z Międzybrodzia Bialskiego – 2,30 godz.
- szlak turystyczny niebieski z Przełęczy Przegibek – 1,00 godz.
- szlak turystyczny niebieski z Czernichowa – 2,15 godz.
- szlak turystyczny czerwony z Mikuszowic Krakowskich – 2,30 godz.
- szlak turystyczny czerwony z Wilkowic – 1,40 godz.
- szlak turystyczny czarny potem szlak turystyczny czerwony lub szlak turystyczny żółty – 1,30/1,45 godz.
Do schroniska prowadzi również droga asfaltowa z Wilkowic (obowiązuje zakaz ruchu z wyłączeniem mieszkańców).
Źródło: pttk.pl / wikipedia.pl
Historia
Schronisko wybudowała sekcja bielska niemieckiej organizacji turystycznej Beskidenverein. Uroczyste otwarcie miało miejsce 27 września 1903. Drewniany budynek na kamiennym fundamencie, z odkrytą werandą od frontu, na parterze miał salę restauracyjną, pomieszczenia gospodarcze i toalety. Na poddaszu znajdowało się kilka pokoi z miejscami dla 8–10 osób. Był popularnym celem niedzielnych wycieczek Niemców z Bielska i Białej.
Zaledwie w dwa lata po otwarciu schronisko spłonęło. Zostało odbudowane w ciągu następnego roku i uroczyście otwarte 18 sierpnia 1907. Wówczas obiekt otrzymał nazwę Erzherzogin Maria Theresia–Schutzhaus auf dem Josefsberge (Schronisko Arcyksiężnej Marii Teresy na Górze Józefa), na cześć Marii Teresy Toskańskiej, małżonki arcyksięcia Karola Stefana Habsburga. Arcyksiężna odwiedziła schronisko 11 września 1907 wraz ze swoimi dziećmi: arcyksiężną Matyldą Marią (Mechthildis), arcyksięciem Leonem Karolem i Wilhelmem Franciszkiem.
Obiekt cieszył się dużą popularnością z powodu bliskości Bielska i łatwej dostępności. Jego znaczenie wzrosło, gdy jeszcze w tym samym roku Niemcy z bielskiego Beskidenvereinu założyli klub narciarski Wintersportklub. Na podszczytowych polanach Magurki jego członkowie trenowali jazdę na nartach, a na niewielkiej skoczni położonej poniżej schroniska, przy zejściu w kierunku Rogacza – skoki.
Frekwencja w schronisku w pierwszych latach jego funkcjonowania wyglądała następująco:
- 1903 – 307 osób
- 1904 – 1678 osób
- 1905 – 1087 osób
- 1906 – 2660 osób
- 1907 – 3157 osób
- 1908 – 2143 osoby
- 1909 – 3533 osoby
22 marca 1912 schronisko ponownie strawił pożar. Na jego miejscu wybudowano nowy obiekt, już murowany, na wysokim podpiwniczeniu, oddany do użytku 19 października 1913. Posiadał on 64 miejsca noclegowe w 9 pokojach i jednej zbiorowej sali noclegowej, a także osobny pokój do dyspozycji zarządu Beskidenvereinu. Był komfortowo jak na owe czasy wyposażony, posiadał nawet osobną suszarnię odzieży i przechowalnię sprzętu narciarskiego. Nowy obiekt miał również nazwę Erzherzogin Maria Theresia–Schutzhaus auf dem Josefsberge.
Schronisko przetrwało I wojnę światową i w latach II Rzeczypospolitej nadal był własnością niemieckiej organizacji turystycznej Beskidenverein. Stosowano wtedy dwujęzyczną nazwę Schutzhaus – Schronisko, Josefberg – Magórka.
Po II wojnie światowej przejął je bielski oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, później Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. W latach 1972–1974 przeprowadzono kapitalny remont. Obiekt nosi imię działacza turystycznego Józefa Grzybowskiego.
Źródło: wikipedia.pl
