Rynek w Tarnowskich Górach
381/53 z 14.03.1953 oraz 610/66 z 7.04.1966
Opis
Tarnogórski rynek, określany do 1925 r. mianem Ringu, jest głównym placem miasta oraz jedną z jego największych atrakcji turystycznych. Ma kształt trapezu, a nie kwadratu, jak to zazwyczaj bywa. Jego nieregularność w kształcie wynika z faktu, że prace górnicze prowadzone były nawet w ścisłym śródmieściu – gwarkowie budowali domy obok szybów wydobywczych, a nie według ustalonego porządku. Główny plac miasta jest deptakiem prawie całkowicie zamkniętym dla ruchu samochodów (oprócz pierzei wschodniej). Stanowi miejsce spotkań tarnogórzan oraz obowiązkowy punkt zwiedzania miasta. Tutaj bowiem i w jego najbliższych okolicach znajdują się ciekawe zabytki miasta, m.in.:
-
wzniesiony pod koniec XIX w. ratusz, uznawany za jeden z najpiękniejszych w Polsce, reprezentujący styl neorenesansu północnego z elementami gotyku;
-
zabytkowy Dom Sedlaczka, w którym mieści się od XVIII w. Restauracja-Winiarnia „Sedlaczek” oraz od 1958 r. muzeum;
-
najstarsza w mieście apteka „Pod Białym Aniołem” w Domu Cochlera;
-
XVI-wieczne domy podcieniowe, które pełniły niegdyś funkcję handlową, których właścicielami byli gwarkowie; podcienia posiadają sklepienia krzyżowe wsparte na filarach czworobocznych i otwierają się one na ulicę i rynek arkadowymi łukami;
-
XVIII-wieczny neoromański ewangelicki kościół Zbawiciela.
W zachodniej części rynku stoi na kamiennej podmurówce pochodząca z lat 50. XX w. drewniana konstrukcja ręcznego kołowrotu z dachem pokrytym gontem na drewnianych słupach. Jest to jedna z dwóch miejskich studni, które w przeszłości się tu znajdowały. Wokół niej zachowano fragment XIX-wiecznego bruku, który został odtworzony na podstawie starych rycin studni miejskiej i doskonale imituje nawierzchnię rynku z okresu powstania miast.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Tarnowskie Góry są miastem niezwykłym z wielu powodów. Jednym z nich jest fakt, iż miasto w swojej historii posiadało trzy budynki ratusza, jak również trzy place pełniące funkcję rynku miejskiego. Pierwszym z nich był obecny plac Gwarków. Z uwagi jednak na szybki rozwój miasta szybko okazało się, iż nie jest on wystarczający dla stale zwiększającej się liczby gwarków i urzędników, którzy chcieli budować na nim swoje domy oraz urzędy. Wytyczono więc drugi rynek, w pobliżu placu Gwarków. Jednak i ten nie wystarczył na długo. W ten oto sposób w XVI w. Tarnowskie Góry stały się miastem z trzecim już (i ostatnim) rynkiem miejskim. Jego płyta została wówczas wybrukowana, zlokalizowano tutaj najważniejsze urzędy, wzniesiono także charakterystyczne kamienice z podcieniami, które przetrwały do czasów współczesnych, a które zamieszkiwali bogaci gwarkowie.
Płyta rynku została gruntownie przebudowana w latach 1960 i 1975, a w 2005 i 2010 r. ponownie wymieniono jej nawierzchnię. Na miejscu płyt chodnikowych pojawiła się stylowa kostka brukowa.
Źródło: peuk.fiiz.pl