Atrakcje turystyczne Śląska

Osada Pniowiec znajduje się ok. 5 km od Tarnowskich Gór, stanowiąc obecnie ich dzielnicę. Pierwsza wzmianka o  miejscowości  pochodzi  z  15  kwietnia  1415  roku. Na  mocy   biskupiego   dokumentu   erygowano   parafię   w   Starych   Tarnowicach, a tutejsza osada weszła w skład nowej parafii. Miejscowość początkowo należała    do dziedziców Starych Tarnowic, później zaś stanowiła własność hrabiów Henckel  von Donnersmarcków z Nakła Śląskiego. Jak niemal na całej ziemi bytomsko- tarnogórskiej,   również i na   polach   pniowieckich   drążono   szyby   kopalniane   w poszukiwaniu rud metali. W drugiej połowie XVI wieku naliczono ich tutaj 92. W 1883 roku wieś zamieszkiwało 491 osób, zaś w 1926 roku w 143 domach było ich  już 1085.

Mieszkańcy   Pniowca od dawna snuli   plany   budowy   własnego   kościoła,   a przynajmniej większej kaplicy. Od 1887 roku zostali przypisani do nowej parafii w  Rybnej  –  Strzybnicy.  Stosowne  starania  podjął  w  okresie  powojennym     ks. proboszcz Kasperczyk ze Strzybnicy. W 1956 roku wydzierżawiono na potrzeby posługi duszpasterskiej dwie duże sale o powierzchni 178 m2 od Pawła i Heleny Hakubów,   którzy   już   wcześniej   sporadycznie   użyczali   pomieszczeń   w celu

sprawowania okolicznościowych nabożeństw (pierwsze odbyło się  24  maja  1955 roku). Pomieszczenia  zaadaptowano  na  salkę  katechetyczną  i  kaplicę  pw. Matki Boskiej Królowej Wszechświata, za które płacono corocznie czynsz.

30 listopada 1957 roku, pod przewodnictwem ks. proboszcza Teodora Gałązki, zebrał się po raz pierwszy Komitet Budowy Kościoła w Pniowcu, a w 1972 roku przybył do parafii pierwszy duszpasterz – ks. Jerzy Goppek. Kapelan zamieszkał   w budynku Hakubów i rozpoczął żmudną procedurę uzyskania stosownych zezwoleń. 15 marca 1981 roku erygowano przy kaplicy stację duszpasterską (lokalię), a po jej państwowym zatwierdzeniu lokalia stała się samodzielną parafią.

Po  zrywie  solidarnościowym  zrodził  się  pomysł  przeniesienia  starego  kościoła z Miasteczka Śląskiego. Władze administracyjne nie wydały jednak zgody, ale 30 czerwca 1981 roku udzieliły pozwolenia na budowę nowego kościoła. Projek- tantem nowej świątyni został architekt A. Szendzielorz. Kamień węgielny położono w 1982 roku. Kościół zbudowano w ciągu 18 miesięcy, a jego uroczystego poświę- cenia dokonał biskup katowicki Herbert Bednorz 25 września 1983 roku. Tego też dnia odprawiono w kościele pierwszą uroczystą Mszę św. Ks. Jerzy Goppek postarał się o potrzebny sprzęt i paramenty liturgiczne. W 1984 roku nowym proboszczem parafii został ks. Józef Czwienczek. W tym samym roku rozwiązano umowę dzier- żawy dawnych pomieszczeń, a dwa lata później wybudowano probostwo według planów dostarczonych przez COSB Inwestprojekt z Warszawy.

Źródło: kuria.giwice.pl