Opis
Kompleks skoczni narciarskich Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Szczyrku składa się z trzech całorocznych skoczni o wymiarach:
- skocznia normalna – punkt konstrukcyjny K-95, wielkość skoczni HS-106
- skocznia średnia – punkt konstrukcyjny K-70, wielkość skoczni HS-77
- skocznia mała – punkt konstrukcyjny K-40, wielkość skoczni HS-44
Przy skoczniach znajdują się wieże sędziowskie oraz budynek startowy dla zawodników. Funkcjonuje tu dwuosobowa kolej linowa do przewozu skoczków o zdolności przewozowej 409 osób na godzinę i różnicy wysokości wynoszącej 95 metrów. Na wyposażeniu są instalacje do mrożenia rozbiegów, naśnieżania i zraszania całego kompleksu. Trybuny mogą pomieścić 1472 widzów.
Ze skoczni systematycznie korzystają reprezentacje polskich skoczków, okoliczne kluby i Szkoła Mistrzostwa Sportowego Sportów Zimowych. Obiekty są również miejscem zawodów o randze mistrzowskiej – Mistrzostw Polski kobiet i mężczyzn, czy cyklu „LOTOS Cup” dla młodych skoczków. Odbywają się tu ponadto zmagania memoriałowe.
Źródło: szczyrk.cos.pl
Historia
Pierwsze zawody na Skalitem odbyły się 14 lutego 1937, a zorganizował je klub WKS Bielsko-Biała. Pierwotnie na obiekcie osiągano odległości do 40 m. Po zakończeniu II wojny światowej skocznia została przebudowana przed 24. mistrzostwami Polski w 1949, umożliwiając oddawanie skoków o długości do 70 m. W 1952 rozegrano na niej pierwsze konkursy po dłuższej przerwie. Pierwszym rekordzistą skoczni po modernizacji został w 1953 Antoni Wieczorek, lądując na 63,5 metrze (niedługo potem wynik ten poprawił o 4,5 m Aleksander Kowalski). Przez kilkadziesiąt lat najważniejszymi zawodami przeprowadzanymi na Skalitem był Puchar Beskidów, gdzie tryumfowało wielu skoczków z całego świata. Ponadto odbywały się na niej regularnie Mistrzostwa Polski.
W latach 70. XX w. ponownie przebudowana na wzór skoczni olimpijskiej Holmenkollen. Rekord skoczni wynosił wówczas 86,5 m (Axel Zitzmann z NRD).
W latach 2007–2008 skocznia została po raz kolejny przebudowana, na okoliczność Mistrzostw Świata Juniorów 2008, które planowano w Beskidach na luty 2008 (ostatecznie przeniesione do Zakopanego). Ostatni rekord skoczni przed przebudową wynosił 93,5 m; a po raz pierwszy odległość tą uzyskał Krystian Długopolski w 1999. 26 stycznia 2005 – podczas Mistrzostw Polski – osiągnięcie to wyrównał Adam Małysz.
Pierwszy skok na nowej skoczni K95 (HS-106) oddał (nieoficjalnie) Piotr Żyła, uzyskując odległość 102 m. Inauguracja obiektu odbyła się podczas konkursu Pucharu FIS, na którym padł rekord 104 m – Łukasza Rutkowskiego. Następnego dnia 0,5 m dalej skoczył Piotr Żyła. Odległość tę osiągnęli kilka dni później Maciej Kot oraz Krzysztof Miętus podczas Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży.
Na przełomie 2008 i 2009 obok skoczni głównej dobudowano obiekt K70 (HS-77). Pierwszymi zawodami na mniejszej skoczni był rozegrany przy niesprzyjającej pogodzie konkurs Lotos Cup, podczas którego padł pierwszy rekord – 69,5 m Andrzeja Gąsienicy.
W 2009 na Skalitem odbyły się zawody w ramach IX Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy Śląsk-Beskidy 2009.
23 lipca 2010 podczas mistrzostw Polski w skokach narciarskich nastąpiło uroczyste otwarcie obiektu K40.
1 marca 2011 Krzysztof Leja skoczył na Skalitem 116 m, bijąc o 7 m poprzedni rekord, należący do Tomasza Byrta.
20 lipca 2011 na Skalitem odbyły się zawody Letniego Grand Prix w ramach Lotos Poland Tour. Ich zwycięzcą został Austriak Thomas Morgenstern.
Źrodło: wikipedia.pl
