Opis
Ciężki schron bojowy wyposażony w kopułę pancerną ckm (W.I. - 1938 119/36) został wybudowany w klasie odporności "D" i pełnił funkcję schronu dowodzenia odcinka "Chorzów". Obiekt dwukondygnacyjny (kondygnacje łączą schody), posiadający jedno wyjścia ewakuacyjne pełniące rolę strzelnicy pomocniczej rkm, a także urządzenia do łączności optycznej. Posiada wentylację podłogową, która nie spełniała swojej roli, z tego powodu wykuto szereg otworów w ścianach. Dolna kondygnacja została podzielona na szereg pomieszczeń sztabowych. Uzbrojenie schronu stanowiło 3 ckm (w tym 1 ckm w kopule pancernej), 1-2 rkm. Obiekt jest w słabym stanie, zachowała się kopuła pancerna ckm i układ ziemny. Brak pancerzy strzelnic, drzwi pancernych i zamknięć wyjść ewakuacyjnych. Obiekt mocno zarośnięty.
Na przykładzie strzelnicy rkm, flankującej główne wejście, można prześledzić w jaki sposób próbowano obniżać koszty budowy obiektu. Pierwotnie miała ona być zamykana pancernymi drzwiczkami. Jednakże w trakcie realizacji obiektu zrezygnowano z pancerza a otwór został zamurowany i przystosowany do broni ręcznej.
Źródło: fortyfikacja.pl
Historia
Na zapolu głównych pozycji obronnych, na terenie Świętochłowic, wybudowano pięć ciężkich obiektów, które tworzyły trzon II linii obrony Obszaru Warownego Śląsk. Zostały one uzupełnione o różnego rodzaju obiekty pozorne, pozorno-bojowe. Większość małych schronów niedotrwała do naszych czasów. II linia obrony osłaniała Chorzów od punktu oporu "Łagiewniki" do punktu oporu "Szyb Artura". W ten sposób "łuk rudzki" został umocniony u swej nasady. Niestety, wiele obiektów z tej linii nie dotrwało do naszych czasów. Największym nieobecnym jest ciężki schron bojowy Nr 37, który znajdował się na terenie obecnych zakładów "Zgoda". Ponadto podczas niwelowania hałdy zasypany został schron pozorno-bojowy, a podczas budowy osiedla rozebrano obiekt pozorny.