Opis
W 1574 r. dzierżawiąca od sióstr klarysek miejscowy folwark pani Postępalska wzniosła w Cykarzewie drewnianą kaplicę, wykończoną później przez Piotra Pieniążka. Obiekt ten spłonął w 1768 r., ale w roku następnym został odbudowany, a w 1880 r. rozbudowany do wielkości kościoła, co umożliwiło w 1908 r. erygowanie tutaj parafii. Gdy XIX-wieczna świątynia okazała się zbyt ciasna, przystąpiono do budowy obecnego kościoła. Wzniesiono go w latach 1939–1940, a poświęcono w 1941 r. Jest to budowla trójnawowa, o wąskich nawach bocznych i cechach neoromańskich. Warto zobaczyć zachowany XVII-wieczny ołtarz (obecnie boczny), pochodzący prawdopodobnie z dawnej świątyni.
W ostatnich latach wygospodarowano po południowej stronie muru okalającego kościół teren na obszerny parking dla zmotoryzowanych. Ewenementem jest ustawienie przy nim figury św. Krzysztofa, do którego zwrócona jest prośba kierowców (na tablicy), by „prowadził ich trzeźwo i bezpiecznie”.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Po represjach rosyjskich związanych z Powstaniem Styczniowym, dopiero w 1908 r. powstała tutaj samodzielna parafia. Zbyt mały wtedy kościół obudowano najpierw ścianami obecnego, by po ukończeniu jego budowy (w 1939 r.) stojącą w środku kaplicę rozebrać. W ten sposób powstał w końcu lat 30. nowy kościół, który poświęcono już w czasie wojny (1941 r.). Dopiero po wojnie kościół systematycznie wyposażano, jak np.: elektryfikacja (1955 r.), wielki ołtarz marmurowy (1959 r.), ławki dębowe (1964 r.), czy dach z blachy ocynkowanej (1970 r.). W 1997 r. wybudowano nową plebanię, przeznaczając poprzednią dla organisty.
Źródło: peuk.fiiz.pl