Kościół ewangelicko-augsburski w Sosnowcu

Nr w rejestrze zabytków:
A/1662/97 z 17.12.1997

Opis

Budowa kościoła rozpoczęła się w 1880 r. od przebudowy hali fabrycznej na salę modlitwy dla społeczności ewangelików. W 1888 r. powstał budynek spełniający w pełni rolę kościoła. Ostateczny wygląd i wystrój wnętrza kościół zawdzięcza przebudowie z 1910 r.

Kościół jest świątynią parafialną parafii ewangelicko-augsburskiej. Został on wzniesiony z inicjatywy i fundacji Heinricha Dietla, jednego z najbogatszych mieszkańców ówczesnego Sosnowca. W 1886 r. na jego zlecenie hala fabryczna przędzalni czesankowej, która została wybudowana w 1880 r., została zaadaptowana na potrzeby sali modlitewnej. Następnie, w 1888 r. ów budynek rozbudowano wg projektu Ignatza Gruenfelda, podwyższając go m.in. o wieżę i nadając kształt kościoła. Ostateczny wygląd i wystrój wnętrza świątynia zawdzięcza przebudowie z 1910 r., która nadała mu formę eklektyczną z elementami neobaroku. We wnętrzu świątyni na uwagę zasługują przede wszystkim ponad 120-letnie witraże.

Sosnowiecki kościół ewangelicki warto odwiedzić z dwóch powodów. Przede wszystkim jest to siedziba sosnowieckiej parafii ewangelickiej, a po drugie bryła świątyni, jak również historia jej powstania są dość niezwykłe. Rzadko bowiem zdarza się, by obiekt sakralny powstawał na bazie obiektów przemysłowych.

Źródło: peuk.fiiz.pl

Historia

Historia ewangelicyzmu na terenie Zagłębia Dąbrowskiego zaczęła się na początku XIX w., kiedy to do Będzina przyjeżdżał okazyjnie ks. Weber z Tarnowskich Gór, który objął opieką duszpasterską przebywających tam górników. Zmiana nastąpiła w 1840 r. wraz z utworzeniem w Będzinie oficjalnego filiału, podlegającego parafii w Wieluniu. Przez następne lata wielokrotnie zmieniano przynależność owego filiału – od Wielunia przez Kielce aż po Piotrków Trybunalski. Zmieniła się też siedziba filiału – po kilku latach z Będzina przeniósł się on do pobliskiej Dąbrowy Górniczej, gdzie po latach odprawiania nabożeństw w mieszkaniach prywatnych, szkołach czy salach w 1900 r. poświęcono nowy kościół filialny. Ostatnia zmiana organizacyjna miała miejsce w 1921 r., gdy całe Zagłębie Dąbrowskie połączono w samodzielną parafię z siedzibą w Sosnowcu.

W samym Sosnowcu Kościół ewangelicki rozwijał się niezależnie od filiału będzińsko-dąbrowskiego swoją własną drogą. Jego powstanie, rozwój i istnienie było związane z osobą przemysłowca Heinricha Dietla, który w 1878 r. wraz z żoną przybył z Saksonii do Sosnowca i szybko stał się jednym z najbogatszych ludzi ówczesnego Królestwa Polskiego. W Sosnowcu założył jedyną wówczas w Rosji przędzalnię wełny czesankowej, a jej korzystne ceny na skutek wojny celnej Rosji z Zachodem uczyniły go wkrótce czołową postacią miasta i regionu. Mimo ogromu bogactwa Dietel nie zapomniał o wierze i współwyznawcach. Z własnych środków założył ewangelicką szkołę kantoratową, ufundował gimnazjum, ogród botaniczny, łożył na wiele przedsięwzięć charytatywnych i publicznych. Stał się też fundatorem kościoła ewangelickiego w Sosnowcu dla całej zagłębiowskiej społeczności ewangelickiej.

Oprócz wybudowania kościoła Henryk Dietel zatroszczył się też o duszpasterza dla sosnowieckich ewangelików. W 1878 r. sprowadził do Sosnowca ks. Eugeniusza Ernesta Uthke, który został mianowany kapelanem rodziny Dietlów, a zarazem pełnił wszystkie posługi duszpasterskie dla zagłębiowskich ewangelików i był nauczycielem sosnowieckiego gimnazjum.

Taki stan organizacji parafialnej ewangelików w Zagłębiu Dąbrowskim trwał do 1922 r. Wówczas to obowiązki proboszcza nowo utworzonej parafii przejął ks. Jerzy Tytz (1888–1944), wybitny duchowny, publicysta i działacz społeczny, który w latach międzywojennych pełnił również funkcję zwierzchnika polskich księży – nauczycieli religii na Górnym Śląsku.

Dynamiczny rozwój zagłębiowskiego ewangelicyzmu załamał się po II wojnie światowej. Dla samej parafii nadeszły trudne lata. Nacjonalizacja przemysłu spowodowała odebranie rodzinie Dietlów całego majątku. A ponieważ kościół, plebania i dom parafialny były formalnie własnością Dietlów, toteż spotkał ich los fabryk Dietla.

Dopiero rzeczywistość po 1989 r. umożliwiła prawne uporządkowanie problemów ewangelickiej parafii. Od 1996 r. parafia w Sosnowcu ma wreszcie kościół jako swoją własność, a od 1998 r. cmentarz i budynek przycmentarny też są już formalną własnością parafialną.

Źródło: peuk.fiiz.pl

Data powstania obiektu: koniec XIX w.

Dane teleadresowe

Stefana Żeromskiego 4
41-205 Sosnowiec
place
50.285696, 19.138099 Skopiowano do schowka
N50º17'8.506", E19º8'17.156" Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Ogólnodostępny

Korzystając z tej strony akceptujesz, że w Twoim urządzeniu końcowym zostaną zainstalowane pliki cookies, które umożliwiają nam świadczenie usług. Brak zgody na pliki cookies oznacza, że pewne funkcjonalności strony mogą być niedostępne. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Cookies.