Opis
Sól to także miejscowość która słynie ze źródeł solankowych występujących na jej terenie. Znajdują się one w odległości 2 km od stacji PKP w Soli, po obu stronach drogi wiodącej przez miejscowość. Maja charakter studni nad którymi wykonano drewniane zadaszenie oraz ogrodzone je drewnianymi płotkami.
Słone źródła znane i eksploatowane były przez miejscową ludność od niepamiętnych czasów. Już w XV wieku informowany był o nich dwór królewski , a Kazimierz Jagiellończyk nadając w 1467 r. Żywiecczyznę Piotrowi z Komorowa zastrzegł sobie, że ani Piotr ani jego następcy nie będą mieli prawa wydobywania soli w nadanej majętności. O źródłach solankowych wspominał także Andrzej Komaniecki w swej Kronice pod datą 1477. Na większą skalę źródła zaczęto eksploatować dopiero w roku 1664, sól warzyli górnicy sprowadzeni z Wieliczki. Jednakże produkcję zaniechano ze względu na duże koszty. Z żelaznych naczyń służących do warzenia soli zrobiono drzwi do babińca w kościele parafialnym w Żywcu. Drzwi te znajdują się tam do dziś i są jedyną pamiątką warzelnictwa. Zabudowania powstałe wokół źródeł rozebrano, a pochodzące z nich bale spławiono do Żywca, gdzie posłużyły do budowy browaru zamkowego. Przez kolejne wieki ludność wykorzystywała słone źródła na własne potrzeby aż do roku 1824 w którym rząd austriacki kazał je zasypać i zabronił korzystania z nich.
Po przebadaniu wód solankowych stwierdzono, że są one na jednym z pierwszych miejsc pod względem mineralizacji i ciepłoty wody w Polsce. Są to jedne z najbardziej zmineralizowanych źródeł na obszarze całych polskich Karpat niestety żadne ze źródeł nie doczekało się eksploatacji.
Obecnie w Soli czynne są dwa źródła, które znajdują się około 2 km od stacji PKP, obok drogi biegnącej w głąb doliny Słanicy. Źródła warto zobaczyć - są zadaszone, ogrodzone drewnianym płotem i przypominają studnie. Stanowią jedną z atrakcji turystycznych miejscowości. Według specjalistycznych ocen dzięki wodzie zawartej w solankach leczyć można m.in. schorzenia górnych i dolnych dróg oddechowych, układu nerwowego, choroby naczyniowe i narządów ruchu.
Źródło: polskaniezwykla.pl / rajcza.pl
