Atrakcje turystyczne Śląska

Wzniesiony na przełomie XVIII/XIX w. ratusz w swojej historii pełnił różne funkcje. Mieścił siedzibę m.in. władz miejskich, policji, areszt gminny i liczne stowarzyszenie kulturalne i społeczne.

Po przebudowie w 1934 r., kolejnego remontu doczekał się dopiero w latach 90. XX w., kiedy odrestaurowana została jego elewacja, wieża, obraz św. Jana Sarkandra i tarcza zegara, którą datuje się na 1894 r. W wieńczącej ozdobioną ośmiopołaciowym hełmem rokokowym z ażurową latarnią wieży odnaleziono w 1995 r. cenne pergaminowe dokumenty miejskie z XVIII i XIX w., które pamiętają jeszcze czasy Piastów cieszyńskich i austriackich cesarzy, i które opatrzone są książęcymi i cesarskimi pieczęciami. Od kilku lat znajdują się one w skoczowskim muzeum w specjalnej żelaznej skrzyni cechowej z 1826 r., w której znajduje się szara teczka z napisem „Wieża”. Zawiera one dokumenty z żelaznej puszki, którą w 1801 r. umieszczono w bani na wieży ratusza, a wyjęto w czasie wspomnianego wcześniej remontu. Zarówno puszka, jak i dokumenty, zostały znacznie uszkodzone podczas działań frontowych w 1945 r. Są wśród nich:  

• „Beschreibung aller gross Buerger Haueser” – dokument z 1775 r. opisujący właścicieli budynków w Skoczowie, który podaje, że w tym roku ostatni dom miał numer 179, a właścicielem posesji numer 3 był wielkomieszczanin i radny miejski Wacław Donay, który wyrzeźbił w kamieniu Jonasza dla czyszczarni na rynku oraz figury Jana Sarkandra i Piotra z Alkantary;
• „Popisanie” z 17 sierpnia 1801 r. (w języku czesko-morawskim) – zawiera wyszczególnienie wszystkich wydatków poczynionych ku chwale miasta i przypomina urządzenia komunalne wykonane w tym czasie. Jako pierwszy punkt wymienia zakup ogrodu od miejscowego kupca Adama Wrzolika, w którym wybudowano gospodę (późniejszy hotel „Pod Białym Koniem”). Druga gospoda miejska stanęła na Zabawie pod numerem 218 obok domu rekruckiego. Trzecim budynkiem był tzw. „Stockhaus” – areszt miejski pod numerem 144. Dla pastuchów miejskich wybudowano „pastuszyniec”, od którego wzięła swą nazwę dzielnica miasta. Wpisano go pod czwartą pozycją. Następnie wymieniona jest czyszczarnia na rynku, do której sprowadzano wodę drewnianymi rurami z Cesarskiej Kępy (Kaplicówka), przy niej postawiono statuę bł. Jana Sarkandra. Dzięki pomocy braci Kaliszów – właścicieli Drogomyśla, Ochab i Grodźca oraz Gminy Simoradz, wybrukowano rynek i ulicę. Zbudowano przy tej okazji rynsztok przez cały rynek aż do Kamieńca, który miał swój początek w piwnicy ratusza. Wybudowano ponadto nowy szpital miejski, a stojący przy nim kościółek przedłużono o trzy sążnie wiedeńskie. Na Kamieńcu wzniesiono przechowywalnie bud jarmarcznych, a cmentarz otrzymał nowe obmurowanie. Ostatni budynek wykazany w „popisie”, to ratusz, który kosztował 6 tysięcy florenów, z czego tysiąc przekazali książęta cieszyńscy. Wszystkie wymienione w dokumencie wydatki na cele budowy wyniosły 15 476 florenów. Pod spodem dopisano jeszcze kwotę 80 florenów na dzwon zegarowy;
• „Merkwuerdigkeiten der Herzoglichen Kammeral Stadt Skotschau” – osobliwości książęcego kameralnego miasta Skoczowa z 16 sierpnia 1801 r.

Źródło: peuk.fiiz.pl