Punkt oporu "Dąbrówka" - 19. Magazyn amunicji
35/24
Opis
Jest to stara prochownia należąca do nieistniejących już kamieniołomów. W okolicy znajdowały się dwa takie obiekty, które wojsko podczas budowy punktu oporu zaadoptowało na magazyny amunicji. Do naszych czasów dotrwał tylko ten jeden. Stąd też wynika jego nietypowa konstrukcja, na którą składa się między innymi pełny wał ziemny osłaniający obiekt. W tak uformowanym nasypie poprowadzono betonowy tunel, który łączył plac przed schronem z drogą zaopatrzeniową. Ze względu na prowadzoną intensywną gospodarkę rolną teren wokół schronu został całkowicie przekształcony, a magazyn odsłonięty. Odbiło się to na jego stanie zwłaszcza, że do jego budowy użyto materiały innej jakości niż przy normalnych schronach; ściany są mocno spękane, złomiarze dla pozyskania rur wentylacyjnych powybijali dziury w stropie. Jest to najgorzej zachowana budowla punktu oporu „Dąbrówka”.
Źródło: fortyfikacja.pl
Historia
Punkt oporu „Dąbrówka Wielka” został wzniesiony na wzgórzu 304,7, znajdującym się tuż nad dawną granicą II Rzeczypospolitej. Według planów miał to być jeden z najważniejszych rejonów obrony, gdyż jego zadaniem było strzec czoła tzw. „klina bytomskiego”, czyli odcinka granicy ostro wcinającego się w polskie tereny Górnego Śląska. Wzniesienie 304, górujące nad Bytomiem, nie tylko doskonale nadawało się do obrony, ale również pozwalało artylerii polowej znajdującej się m.in. w centralnym tradytorze odcinka, ostrzeliwać cele w głębi miasta. Schrony ryglowały jednocześnie jedną z głównych dróg wylotowych z miasta prowadzącą do Siemianowic, Będzina i Katowic, stanowiącą w tym rejonie jeden z najbardziej prawdopodobnych kierunków ataku niemieckiego na Polskę. Ponadto stanowiły osłonę dla linii kolejowej, wybudowanej po podziale Śląska, a łączącej Tarnowskie Góry z Chorzowem, omijającej łukiem niemiecki Bytom.
W sensie organizacyjnym, fortyfikacje w Dąbrówce to pierwszy sektor (licząc od południa) pododcinka „Bobrowniki”. Stacjonująca tu, w nieistniejących już dziś koszarach, kompania forteczna „Dąbrówka” wchodziła w skład IV batalionu specjalnego ckm 11 pułku piechoty z Tarnowskich Gór. Natomiast artyleria polowa należała do 10 baterii artylerii lekkiej specjalnej typ A IV dywizjonu wydzielonego 23 pułku artylerii lekkiej z Będzina.
Ile, ostatecznie, obiektów i jakiego typu wybudowano w Dąbrówce Wielkiej, trudno precyzyjnie określić. Wynika to z faktu zaginięcia dokumentacji, jak i powojennej działalności rolniczo-przemysłowej. Natomiast do naszych czasów dotrwało 17 obiektów: jeden tradytor artyleryjski, 1 ciężki schron bojowy dla armaty ppanc, 6 schronów bojowych ckm, 2 przykoszarowe schrony bojowe ckm, 2 magazyny amunicji i 5 obiektów pozornych - pod literą "P" ukrywają się dwa obiekty pozorne, z których jeden jest całkowicie zasypany ziemią i niewidoczny, a z drugiego pozostał tylko gruz i zwały ziemi sygnalizujące jego pierwotne położenie.
Źródło: fortyfikacja.pl