Opis
Opis: Na gzymsie cokołu barokowa grupa rzeźbiarska. W centrum, na skale św. Jan Nepomucen w pelerynie, prawą rękę trzyma na sercu, lewa, wzniesiona, ma urwaną dłoń. U stóp świętego dwa aniołki. Aniołek po prawej trzyma krzyż. Lewy aniołek trzyma biret kapłana.
Postument: Podstawa cokołu składa się z trzech warstw kamiennych bloków. Płyty pośrodku są prostokątne, po bokach dostawione mniejsze bloki na rzucie kwadratu, co razem tworzy rodzaj krzyża. Górna warstwa podstawy zwęża się wklęsłym profilem do szerokości cokołu. Wysoki cokół z obu stron jest zdobiony potężnymi wolutami. Na frontowej ścianie cokołu dwa gorejące serca (Chrystusa i Matki Bożej) oplecione drutem kolczastym. Serce Matki Bożej przebite mieczem. Całość na tle promieni, otoczona wianuszkiem płatków. Cokół zwieńczony masywnym gzymsem w formie płyty daleko wysuniętej poza obrys cokołu. Narożniki gzymsu ząbkowo wycięte. Od dołu gzyms kilkakrotnie profilowany.
Otoczenie: Figura stoi pośrodku placu. Całość otoczona masywnym kamiennym, czworokątnym ogrodzeniem.
Uwagi: Figura stoi w miejscu dawnego drewnianego kościółka. Pierwotnie stała przed zamkiem, w 1806 r. przeniesiona na obecnie miejsce. Autor Jan Melchior Osterreich.
Źródło: przydrozne.eu