Punkt oporu "Godula" - 09. Schron bojowy nr 18
32/37
Opis
Ciężki, jednokondygnacyjny schron bojowy artylerii (tradytor o oryginalnym numerze "18") wyposażony jest w kopułę obserwacyjno - bojową (ZO 1937 984/59) i półkopułę pancerną (W.I. 1938 101/17). Obiekt wybudowany jest w klasie odporności "E", czyli najwyższej na Śląsku. Uzbrojony był w armatę polową wz. 95 kal. 75 mm, 2 ckm i 2 rkm. Strzelnica działa pełniła rolę wyjścia ewakuacyjnego. Wejście do schronu jest zasypane, natomiast złomiarze jesienią 2006 wycięli kratę zabezpieczającą strzelnicę armaty, można więc po ok. 20 latach zajrzeć do środka. Niestety, jedyną atrakcją są tylko "historyczne" grafiti na ścianach, gdyż reszta wyposażenia zniknęła. Wnętrze w znacznym stopniu zdewastowane. Schron posiada rury do łączności optycznej skierowane w stronę schronu dowodzenia znajdującego się w grupie bojowej "Zgorzelec". Niedawno ktoś usunął krzaki w okolicy schronu, tak więc jego bryła stała się dobrze widoczna.
Źódło: fortyfikacja.pl
Historia
Obiekty na tym odcinku zostały wybudowane w 1937 roku, jednakże większość prac wyposażeniowych (w tym montaż kopuł i półkopuł) wykonano dopiero w 1938 ze względu na duże opuźnienia w produkcji i dostawach z konsorcjum przemysłowego "Wspólnota Interesów Górnictwa i Hutnictwa Spółka Akcyjna". Dzięki "meldunkowi o zakończeniu prac fortyfikacyjnych" - jednemu z nielicznych, zachowanych dokumentów dotyczących budowy Obszaru Warownego "Śląsk" wiadomo, że kierownikiem robót na odcinku "Godula" był kpt. Kacin. Natomiast załogę stanowiła piąta kompania ckm (forteczna), wchodząca w skład IV batalionu specjalnego ckm 75 pp pod dowództwem mjr. Jana Stefana Witkowskiego. Głównym zadaniem punktu oporu było zabezpieczenie drogi Bytom-Godula, stanowiącej jeden z potencjalnych kierunków ataku niemieckiego na Chorzów. Ponadto schrony umieszczone na stoku łagodnie opadającego wzgórza miały doskonały wgląd na całe przedpole rozciągające się po dawną granicę Polski przebiegającą na tym odcinku wzdłuż rzeki Bytomki.
Źródło: fortyfikacja.pl
