Zespół pałacowy w Pińczycach
426 z 18.03.1960
Opis
XVIII-wieczny pałac, należący dawniej do włoskiego rodu Bontanich, został przebudowany w XIX w. na plebanię. W trakcie przebudowy usunięto m.in.: portyk i zmieniono kształt dachu przez co obecny obiekt posiada niewiele cech stylowych. Okazały pałac Bontanich czasy świetności ma już dawno za sobą. Zbudowany w drugiej połowie XVIII wieku, początkowo stanowił schronienie dziedziców Pińczyc. Uszkodzony w czasie pożaru i wielokrotnie przebudowywany stracił na stylowym wyglądzie.
Pałac pełnił różnorodne funkcje. Była tu szkoła, a nawet posterunek milicji obywatelskiej. Obecnie mieści się tu plebania i świetlica dla dzieci. Wewnątrz znajduje się pokaźna sień, do której można było wjechać bryczką czy powozem, aby schronić się przed deszczem. Na parterze były pomieszczenia gospodarskie i pokoje, na górze, gdzie prowadzą kręte schody, znajdowała się duża sala balowa z wyjściem na balkon. Stąd goście mogli obserwować okolicę. Obecnie portyku i balkonu nie ma.
Zabytkowy kompleks pałacowy w Pińczycach otoczony jest starym kamiennym murem z dwiema narożnymi sześciobocznymi basztami. Zabytkowy mur z basztami stoi na planie sześcioboku. Prawdopodobnie dawniej baszty pełniły funkcje stróżówek.
Na terenie dawnego dworu znajduje się również stary kościół pw. św. Michała Archanioła jak i współczesny kościół parafialny.
Obok plebani stoi lipa szerokolistna – pomnik przyrody.
Całość stanowi dość rzadki zespół zabytkowej zabudowy.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Na przełomie wieków XVIII i XIX dziedzicami Pińczyc stała się rodzina Bontanich, pochodzenia włoskiego. Dwór wtedy miał prywatną kaplicę i własnego kapelana – najpierw drewnianą, a potem murowaną, zbudowaną z kamienia w 1784 r. przez Jana Kazimierza i Kasyłdę Bontanich.
Źródło: peuk.fiiz.pl