Punkt oporu "Kamień" - 08. Komora kabli tel. (zasypana)
Opis
Komora kabli telefonicznych, w którym łączono ziemne kable telefoniczne z łącznikowego punktu oporu wzg. 298 "Kamień", znajduje się przy skrzyżowaniu ulic Jana Brzechwy i Księdza Józefa Krupy. Obecnie komora ta jest zasypana pod drogą osiedlową, a jej dokładną lokalizację poznano w 2010 roku przy modernizacji sieci ciepłowniczej pobliskiego osiedla (zdjęcia częściowo odkopanego schronu znajdują siew galerii). Do tego czasu istniała opinia, że komora ta znajdowała się pod nasypem na którym umieszczona jest figura św. Jana Nepomucena. Obecnie komora telefoniczna jest zasypana i niedostępna do zwiedzania.
Komora kablowa to jednoizbowy żelbetonowy schron bierny, w którym łączono ziemne kable telefoniczne. Kabel przebiegał następnie pod korytem rzeki Brynicy do koszar w Bobrownikach. Obecnie jest ona zasypana i niedostępna.
Źródło: W. Machoń, Odcinek od Dobieszowic do Kamienia (Piekary Śląskie) [w:] Fortyfikacje Obszaru Warownego "Śląsk", Historia, przewodnik, s. 74-79
Historia
Fortyfikacje w miejscowości Kamień otrzymały nazwę Łącznikowego Punktu Oporu „Kamień", gdyż zamykały lukę pomiędzy punktem oporu Bobrowniki na północy a punktem oporu Dąbrówka Wielka na południu. Zostały one wybudowane w latach 1936 - 38, stanowiąc przykład fortyfikacji powiązanych z terenem zurbanizowanym.
W 1936 roku na terenie płaskowyżu przylegającego do południowo - zachodniej części Kamienia został wybudowany zespół schronów jako główna pozycja obronna. Składał się on z trzech schronów bojowych i dwóch schronów pozornych.
Obiekty te były osłaniane przez jeszcze jeden schron bojowy wybudowany w głębi zabudowy miejskiej. W 1938 roku główna pozycja obronna została dodatkowo wzmocniona ufortyfikowanym budynkiem przeznaczonym dla organizacji paramilitarnej „Strzelec" (dziś nazywany „Domem Strzelca"). Drogi dojazdowe od strony Bytomia i Szarleja były zamykane zaporami z kilku rzędów szyn kolejowych. Szyny leżały przygotowane na poboczu dróg i w razie konieczności osadzano je w rury wkopane w powierzchnie drogi i blokowano klinami. Schrony głównej pozycji obronnej były osłonięte zaporą przeciwpancerną z wbitych w ziemię szyn kolejowych oraz wysoką i niską zaporą z drutu kolczastego. Budowle te były połączone siecią okopów i rowów łącznikowych. Pomiędzy obiektami bojowymi była wykonana ziemna sieć telefoniczna zapewniająca łączność w ramach punktu oporu i z dowództwem. Wsparcie ogniowe, dwoma armatami polowymi, zapewniał południowy schron artyleryjski punktu oporu Bobrowniki. Maskowanie obiektów realizowano za pomocą malowania farbami, upodobniania do budynków, nasypów ziemnych i nasadzeń roślinności.
Źródło: W. Machoń, Odcinek od Dobieszowic do Kamienia (Piekary Śląskie) [w:] Fortyfikacje Obszaru Warownego "Śląsk", Historia, przewodnik, s. 74-79