Punkt oporu "Kamień" - 05. Schron pozrny
27/38
Opis
Schron pozorny o numerze 4 znajduje się niedaleko schronu bojowego nr 3. Od schronu nr 3 kierujemy się alejką na północ, dalej po łuku w lewo, następnie skręcamy w lewo, a dalej w pierwszą alejkę w prawo. Po przejściu kolejnych 40 metrów na działce z lewej strony odnajdziemy schron pozorny nr 4. Jest on jednak bardzo dobrze ukryty poprzez utworzenie na nim skalniaka, przez co jest właściwie nierozpoznawalny zza ogrodzenia.
Schron znajduje się na prywatnej działce i nie ma możliwości jego zwiedzania.
Jest to schron pozorny, zbudowany na planie trapezu. Jego mury są wykonane z wapienia, a strop przykryty jest betonowym płaszczem o grubości ok. 50 cm. Z betonu wykonano również imitację kopuły bojowej z pozoracją otworów strzelniczych. Do wnętrza prowadzą dwa wejścia. Schron zapewniał schronienie dla grupy żołnierzy, a wykonany w ścianie otwór umożliwiał prowadzenie ognia i obserwację terenu.
Źródło: W. Machoń, Odcinek od Dobieszowic do Kamienia (Piekary Śląskie) [w:] Fortyfikacje Obszaru Warownego "Śląsk", Historia, przewodnik, s. 74-79
Historia
Fortyfikacje w miejscowości Kamień otrzymały nazwę Łącznikowego Punktu Oporu „Kamień", gdyż zamykały lukę pomiędzy punktem oporu Bobrowniki na północy a punktem oporu Dąbrówka Wielka na południu. Zostały one wybudowane w latach 1936 - 38, stanowiąc przykład fortyfikacji powiązanych z terenem zurbanizowanym.
W 1936 roku na terenie płaskowyżu przylegającego do południowo - zachodniej części Kamienia został wybudowany zespół schronów jako główna pozycja obronna. Składał się on z trzech schronów bojowych i dwóch schronów pozornych.
Obiekty te były osłaniane przez jeszcze jeden schron bojowy wybudowany w głębi zabudowy miejskiej. W 1938 roku główna pozycja obronna została dodatkowo wzmocniona ufortyfikowanym budynkiem przeznaczonym dla organizacji paramilitarnej „Strzelec" (dziś nazywany „Domem Strzelca"). Drogi dojazdowe od strony Bytomia i Szarleja były zamykane zaporami z kilku rzędów szyn kolejowych. Szyny leżały przygotowane na poboczu dróg i w razie konieczności osadzano je w rury wkopane w powierzchnie drogi i blokowano klinami. Schrony głównej pozycji obronnej były osłonięte zaporą przeciwpancerną z wbitych w ziemię szyn kolejowych oraz wysoką i niską zaporą z drutu kolczastego. Budowle te były połączone siecią okopów i rowów łącznikowych. Pomiędzy obiektami bojowymi była wykonana ziemna sieć telefoniczna zapewniająca łączność w ramach punktu oporu i z dowództwem. Wsparcie ogniowe, dwoma armatami polowymi, zapewniał południowy schron artyleryjski punktu oporu Bobrowniki. Maskowanie obiektów realizowano za pomocą malowania farbami, upodobniania do budynków, nasypów ziemnych i nasadzeń roślinności.
Źródło: W. Machoń, Odcinek od Dobieszowic do Kamienia (Piekary Śląskie) [w:] Fortyfikacje Obszaru Warownego "Śląsk", Historia, przewodnik, s. 74-79
Literatura
- W. Machoń, Odcinek od Dobieszowic do Kamienia (Piekary Śląskie) [w:] Fortyfikacje Obszaru Warownego "Śląsk", Historia, przewodnik, s. 74-79