Opis
W skład zespołu folwarcznego wchodzą cztery budynki gospodarcze znajdujące się po wschodniej i zachodniej stronie drogi wewnętrznej, usytuowane na wysokiej skarpie. Po stronie zachodniej wzniesiono budynki obór. Ułożone są w kształt podkowy. Posiadają wewnętrzny plac gospodarczy zamknięty dwoma skrzydłami obiektów od południa i północy. Po wschodniej stronie drogi znajduje się kolejny budynek wolnostojącej obory oraz spichlerz. Jest to budynek murowany na rzucie litery L, dwukondygnacyjny z wysoka wieżą o czterech kondygnacjach. Dwie ostatnie kondygnacje są sześcioboczne. Wieża jest pokryta strzelistym daszkiem ze sterczynką.
Na zachodnim krańcu założenia folwarcznego zlokalizowany jest kuźnia. Jest ona zbudowana na rzucie sześcioboku, przykryta dachem namiotowym. Zespół folwarczny posiadał dwór. Jest on parterowy na wysokiej podmurówce z użytkowym poddaszem. Zbudowano go na planie prostokąta z gankiem od frontu wspartym na drewnianych słupach.
W zespole jest tez budynek mieszkalno − gospodarczy na rzucie prostokąta, jednokondygnacyjny, przykryty dachem dwuspadowym z naczółkiem.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Pierwsza wzmianka o osadzie w Będuszu pochodzi z 1443 r.
W 1537 r. dziedzicem Będusza i Żelisławic był Stanisław Rębieski.
W I poł. XVII w. w posiadanie objęli go Rogowscy, ale już w 1668 r. Finzer.
W końcu XVIII w. wieś ponownie wróciła do Rogowskich i była własnością Jana Nepomucena Rogowskiego, cześnika siewierskiego. Wieś wraz z przyległościami posiadała 59 domów, karczmę i dwór.
W latach 80. XIX w. wieś i folwark nabyli bracia Baueretz. Oni to na przełomie XIX i XX w. urządzili na nowo folwark będuski. Właścicielami Będusza pozostali do 1945 r., kiedy to majątek upaństwowiono, a folwark przypisano powstałej szkole rolniczej. W 1976 r. Będusz został włączony do miasta Myszków.
Źródło: peuk.fiiz.pl