Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Maksymilina Marii Kolbego w Mysłowicach

Opis

Świątynia jest stosunkowo nowym obiektem sakralnym w Mysłowicach, wzniesiona została bowiem w latach 70. XX w. Historia janowskiej parafii sięga jednak czasów znacznie wcześniejszych, przełomu XIX/XX w. Wewnątrz na uwagę zasługuje ołtarz z białego marmuru.

Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Maksymiliana Kolbe jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która znajduje się na terenie dekanatu Mysłowice należącego do archidiecezji katowickiej.

Główny trzon budowli oparty jest na planie kwadratu. Każda z czterech ścian jest od góry trójkątnie wcięta, tzn. ma dwa punkty szczytowe. Główną część kościoła obudowano niższymi partiami, które przeznaczono na kaplicę, przedsionek oraz pomieszczenia pomocnicze. Wejście posiada zadaszenie przechodzące z boków w zadaszenie ażurowe o formie pergoli, które łączy ścianę frontową z elementem wysokościowym – krzyżem od strony południowo-zachodniej, a od strony wschodniej z wybudowaną w 1995 r. dzwonnicą. Dach jest ośmiospadowy o kalenicach biegnących zgodnie z osiami budynku.

Formę wnętrza kościoła kształtuje jego kompozycja bryłowa. Cztery masywne filary podporowe opasuje chór, nad którym znajduje się płaski strop. W ścianach poniżej stropu chóru rozmieszczono symetrycznie duże otwory okienne w całości wypełnione witrażami. Dodatkowo centralna przestrzeń jest doświetlona pośrednio przez kaplice boczne i przedsionek, dzięki przeszkleniu ścian wewnętrznych.

Wnętrze kościoła ulega ciągłym przemianom. Inne było jego wyposażenie i wystrój w projekcie, niż po realizacji, inaczej wygląda wnętrze dzisiaj, a inaczej będzie wyglądało po ukończeniu wszystkich prac remontowo-wykończeniowych. Te przekształcenia są doskonałym dowodem tego, jak podstawowe znaczenie w budownictwie sakralnym mają funkcjonalność liturgiczna i sakralny charakter budowli.

Ołtarz w kościele jest masywny, rzeźbiony z białego marmuru. Po lewej stronie znajduje się ambona, po prawej zaplanowano chrzcielnicę. Tabernakulum umieszczono centralnie za ołtarzem. Jego widoczna ściana jest marmurowym kołem (symbol kuli ziemskiej), w którym wycięto i podświetlono znak IHS. Wyraźnie chrystocentryczny charakter świątyni zaznacza mosiężna, częściowo złocona figura Chrystusa Uwielbionego ukazującego się w płonącym krzewie. Jej autorem jest śląski artysta Zygmunt Brachmański.

Źródło: peuk.fiiz.pl

Historia

W 1861 r. z obszaru dworskiego Mysłowic wydzielono Janów i utworzona gminę wiejską, tzw. Janów Wiejski (obecny Nikiszowiec), który nadal należał do parafii mysłowickiej. Przemiany industrialne spowodowały wzrost ludności i pojawiła się potrzeba budowy nowego kościoła dla mieszkańców Janowa Wiejskiego. Kościół stanął w 1927 r. i dał początek samodzielnej parafii pw. św. Anny, która po 1945 r. stała się częścią Katowic. Natomiast należący wciąż do miejskiego obszaru Mysłowic Janów Miejski nadal był terenem parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Z powodu jednak znacznych odległości dzielących mieszkańców tej dzielnicy od świątyni parafialnej, pojawiła się potrzeba wzniesienia nowego kościoła w Janowie Miejskim.

Po wojnie jednak komunistyczne władze nie widziały potrzeby wznoszenia obiektu sakralnego w tej dzielnicy Mysłowic. Musiało minąć jeszcze ponad ćwierć wieku, zanim rozpoczęto budowę świątyni. Pozwolenie na budowę kościoła otrzymała 25 lutego 1971 r. parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na decyzję władz administracyjnych wpłynęła z pewnością zapowiedziana beatyfikacja Maksymiliana Kolbe (o. Maksymilian Kolbe został beatyfikowany 17 października 1971 r.). Było to z ich strony chwilowe ustępstwo pod naciskiem biskupa katowickiego. Budowę świątyni powierzono ks. Pawłowi Bednorzowi, który zlecił opracowanie projektów architektonicznych inż. Adamowi Lisikowi. Kościół postawiono w ciągu zaledwie 532 dni roboczych, bowiem tempo ukończenia jednego obiektu sakralnego decydowało o możliwości uzyskania pozwoleń na kolejne w innych parafiach. Pośpiech budowniczych odbił się jednak niekorzystnie na wykończeniu budynku tak, iż konieczne były już od tej pory remonty: dachu i instalacji. W trakcie trwania budowy część założeń architektonicznych uległa zmianie, m.in. zmieniono konstrukcję dachu i stropu oraz plany zagospodarowania wnętrza. Kościół poświęcił 8 grudnia 1974 roku ks. biskup ordynariusz Herbert Bednorz.

Źródło: peuk.fiiz.pl

Data powstania obiektu: 1971–1974 r.

Dane teleadresowe

Cegielniana 7a
43-400 Mysłowice
place
50.236105, 19.117702 Skopiowano do schowka
N50º14'9.978", E19º7'3.727" Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Parking
Możliwość zwiedzania
Ogólnodostępny
Wstęp bezpłatny

Korzystając z tej strony akceptujesz, że w Twoim urządzeniu końcowym zostaną zainstalowane pliki cookies, które umożliwiają nam świadczenie usług. Brak zgody na pliki cookies oznacza, że pewne funkcjonalności strony mogą być niedostępne. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Cookies.