Pozycja "Lubliniec" - 3. Schron polowy
Opis
Kolejny schron do ognia czołowego. Znajduje się na stoku najwyższego w okolicy wzgórza, na dawnym placu ćwiczeń 74 pp. Ogniem swego jednego ckm-u zapewniał panowanie nad całą doliną, w której znajduje się linia kolejowa i szosa na Opole. Schron zachowany w nienajlepszym stanie, tradycyjnie powypalany w środku i zaśmiecony. Również nosi ślady ostrzału z broni ręcznej. Pozostałości wałów ziemnych świadczą o tym, że również przy nim prace zostały przerwane wybuchem wojny.
Źródło: fortyfikacja.pl
Historia
Kolejna z planowanych pozycji obronnych, mających ostatecznie ciągłą linią osłonić zachodnią granicę II RP. Tak jak i częstochowska oraz być może inne, nie zrealizowane, miała wypełnić najsłabsze ogniwo obrony w tym rejonie - lukę na styku armii "Kraków" i "Łódź". Ponadto Lubliniec jest miastem węzłowym, gdzie zbiegają się szlaki komunikacyjne z Częstochowy, Opola, Tarnowskich Gór itp. Tak więc umocnienia miały stanowić przegrodę dla ataku wyprowadzonego właśnie z kierunku Opola. Ponadto miały osłaniać stacjonujący w Lublińcu garnizon 74 Górnośląskiego pułku piechoty. Być może ten fakt właśnie zadecydował, że w pierwszej kolejności tu rozpoczęto budowę. Wprawdzie dziś trudno to ocenić, ale najprawdopodobniej schrony wybudowano na terenach wojskowych, co obniżało koszty, przyspieszało czas realizacji i ułatwiało utrzymanie tajemnicy. W przypadku obiektu nr 3 w tej pozycji było tak na pewno. Znajduje się w bespośredniej bliskości strzelnicy 74 pp (obecnie strzelnica myśliwska) na terenie dawnego placu ćwiczeń. Podobnie sprawa mogła się mieć z obiektem nr 4.
Źródło: fortyfikacja.pl
