Pozycja "Lubliniec" - 1. Schron polowy
Opis
Polowy schron piechoty w odmianie stosunkowo rzadko stosowanej na Śląsku - do ognia czołowego. Schron pierwotnie znajdował się na stacji kolejowej, jednakże po nieudanych próbach rozebrania go, został przewieziony koleją poza miasto i zrzucony do rowu. Dzięki temu można przyjrzeć się szczegółom konstrukcyjnym zwykle niedostępnym do zwiedzania - płyta wylewki pod fundament czy fragmenty zbrojenia stropowego.
Źródło: fortyfikacja.pl
Historia
Kolejna z planowanych pozycji obronnych, mających ostatecznie ciągłą linią osłonić zachodnią granicę II RP. Tak jak i częstochowska oraz być może inne, nie zrealizowane, miała wypełnić najsłabsze ogniwo obrony w tym rejonie - lukę na styku armii "Kraków" i "Łódź". Ponadto Lubliniec jest miastem węzłowym, gdzie zbiegają się szlaki komunikacyjne z Częstochowy, Opola, Tarnowskich Gór itp. Tak więc umocnienia miały stanowić przegrodę dla ataku wyprowadzonego właśnie z kierunku Opola. Ponadto miały osłaniać stacjonujący w Lublińcu garnizon 74 Górnośląskiego pułku piechoty. Być może ten fakt właśnie zadecydował, że w pierwszej kolejności tu rozpoczęto budowę. Wprawdzie dziś trudno to ocenić, ale najprawdopodobniej schrony wybudowano na terenach wojskowych, co obniżało koszty, przyspieszało czas realizacji i ułatwiało utrzymanie tajemnicy. W przypadku obiektu nr 3 w tej pozycji było tak na pewno. Znajduje się w bespośredniej bliskości strzelnicy 74 pp (obecnie strzelnica myśliwska) na terenie dawnego placu ćwiczeń. Podobnie sprawa mogła się mieć z obiektem nr 4.
Źródło: fortyfikacja.pl
