Opis

Kopiec należał do małopolskiego rodu Górków. Był strażnicą na rubieży posiadłości.

Grodzisko w Kopcu to duże grodzisko stożkowate. Usytuowane zostało na cyplu terasy nad doliną Czarnej Okszy i Kocinki.

Grodzisko ma postać rozległej platformy w formie kopca z terasą o wymiarach 90 x 70 m i wysokości 5 m. Wysoki prawy brzeg Kocinki, łączącej się nieco dalej z Czarną Okszą, tworzy w tym miejscu rodzaj cypla, wysuniętego ku mokradłom i stawom w podmokłej dolinie zalewowej obu rzeczek. Cypel ten przekształcono w kopiec poprzez oddzielenie go, po stronie wschodniej, fosą od wyżynnego zaplecza. Z pozostałych stron stoki kopca splantowano w formie terasy. Nawodniona fosa u stóp kopca po południowej i północnej stronie łączy się z malowniczym zespołem stawów u stóp grodziska.

Na szczycie kopca wznosiły się bliżej nieokreślone murowane budowle (dwór obronny?). Świadczą o tym wyniki przeprowadzonych w 1963 r. sondażowych badań archeologicznych, w trakcie których w różnych częściach obiektu, na majdanie i w niższych partiach kopca, po stronie północnej, odkryto resztki murów (m. in. węgłowy fragment kamiennego muru o grubości około 1 m). Odnalezione drobne fragmenty ceramiki pozwalają datować obiekt na okres średniowiecza.

***

Legenda

Miejscowa legenda mówi, że istniało podziemne połączenie zamku w Kopcu z klasztorem na Jasnej Górze. Wydaje się to o tyle prawdopodobne, że paulini jasnogórscy mieli w Kopcu papiernię, która produkowała papier na ich potrzeby. Ślad tej działalności jest w nazwie przysiółka; Podpapiernia, między Kopcem a Kamykiem.                                          Dalsza część tej legendy mówi o pobycie Biskupa Krakowskiego Stanisława w Kopcu. Prawdopodobnie przebywał tam z wizytą duszpasterską, (kościółek romański znajduje się w Białej Dolnej). Wizyta Biskupa przeciągnęła się do późnych godzin nocnych. W pewnym momencie uczestnicy wieczornej biesiady przebrali miarę i Biskup salwował się ucieczką przez las do Białej. Niestety w nocy, w lesie między mokradłami, pobłądził i resztę nocy spędził na polanie. Później w tym miejscu, w czasach króla Kazimierza Wielkiego został wybudowany kościół pod wezwaniem biskupa Stanisława męczennika. Drewniany kościółek spłonął w latach 60-tych XX wieku.

Źródło: peuk.fiiz.pl

Historia

Trzy wsie Biała Dolna, Biała Górna i Kopiec, obejmujące zwarty ciąg zabudowy, rozłożony równolegle do biegu rzeki Kocinki (dopływ Liswarty), rozprzestrzeniły się przez wieki na długości 5 km. Północny odcinek to wieś Kopiec, zawdzięczająca swoją nazwę najprawdopodobniej od znajdujących się na jej terenie pozostałościom obronnej siedziby rycerskiej z okresu średniowiecza. Najstarsze zachowane wzmianki na temat trzech wymienionych wsi pochodzą z początku XV w. Wieś Kopiec wyodrębniła się ze średniowiecznej wsi Biała Wielka. O siedzibie rycerskiej brak jakichkolwiek informacji.

Źródło: peuk.fiiz.pl

Uwagi

Położone jest w północno-zachodniej części miejscowości Kopiec, na granicy z Białą Górną, na terenie zakładu wychowawczego, prowadzonego przez o.o. Salezjanów.

Data powstania obiektu: XIV w.

Dane teleadresowe

42-125 Kopiec
place
50.898621, 19.057924 Skopiowano do schowka
N50º53'55.036", E19º3'28.526" Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Ogólnodostępny

Korzystając z tej strony akceptujesz, że w Twoim urządzeniu końcowym zostaną zainstalowane pliki cookies, które umożliwiają nam świadczenie usług. Brak zgody na pliki cookies oznacza, że pewne funkcjonalności strony mogą być niedostępne. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Cookies.