Kościół pw. św. Walentego w Konopiskach
A/134/04 z 30.12.2004
Opis
Kościół pw. św. Walentego jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która należy do dekanatu Blachownia położonego na terenie archidiecezji częstochowskiej.
Neogotycka, momentalna świątynia jest trójnawowa, bazylikowa, z kaplicą wschodnią i prezbiterium orientowanym w kierunku północnym. Wewnątrz, pod sklepieniami krzyżowo-żebrowymi, podziwiać można przepięknie neogotyckie ołtarze: główny i dwa boczne oraz ambonę. Na szczególną uwagę zasługuje ten pierwszy, wykonany w 1930 r. w stylu neogotyckim przez pana A. Małka, który zdobią m.in. figury św. Stanisława Kostki, św. Kazimierza Królewicza i św. Władysława Węgierskiego, będące dziełem artysty z Sochaczewa. Niezwykle cenna jest także, znajdująca się niegdyś w pierwotnym kościółku i niedawno odrestaurowana, drewniana rokokowa chrzcielnica z XVIII w., którą zdobi rzeźba przedstawiającą baranka na księdze.
Wato wspomnieć, że w Muzeum Archidiecezjalnym w Częstochowie znajdują się obrazy należące do parafii, a pochodzące z XVII w. Wśród nich są te przedstawiające nierozpoznanego świętego, a także pochodzące z dawnego ołtarza głównego podobizny św. Wawrzyńca i Walentego, obraz św. Marii Magdaleny oraz malowany na desce i używany pierwotnie jako zasuwa obraz św. Pawła Pustelnika. Z kościoła do muzeum trafiły także podobizny Matki Boskiej Bolesnej z przełomu XVII i XVIII w., obraz „Chrystus i Jawnogrzesznica” z II poł. XVIII w., pochodzący również z tego okresu rokokowy obraz św. Floriana, a także wizja św. Antoniego Padewskiego z początku XIX w., św. Barbara i św. Izydor oraz barokowa Święta Trójca.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Wieś Konopiska istniała już na pewno w XV w. Stał tu wówczas zamek obronny, chroniący granice od strony Śląska. W 1470 r. była ona własnością Jakuba Koniecpolskiego, kanonika gnieźnieńskiego i krakowskiego, z którego darowizny weszła do dóbr będących wyposażeniem klasztoru oo. Paulinów na Jasnej Górze. Należała do parafii pw. św. Zygmunta w Częstochowie.
Po rozbiorach Polski Konopiska zostały odebrane klasztorowi i w 1819 r. weszły w skład dóbr rządowych ekonomii Poczesna. W 1834 r. przeszły na własność zasłużonego dla caratu gen. Puchal-Cywińskiego. Folwark w Konopiskach został wykupiony pod koniec XIX w. przez Towarzystwo Akcyjne Bernharda Handtke z Częstochowy, w celu eksploatacji złóż rudy żelaza dla huty w Rakowie.
Już w 1679 r. powstała w Konopiskach filia macierzystej parafii św. Zygmunta w Częstochowie. Obsługiwali ją paulinów. Samodzielna placówka powstała w 1866 r. na mocy dekretu biskupa włocławskiego ks. Jana Marszewskiego, poprzez jej wydzielenie z parafii św. Zygmunta. W 1910 r. od parafii w Konopiskach została oddzielona parafia w Blachowni, w 1978 r. w Aleksandrii, a w 1979 r. w Rększowicach.
Obecny neogotycki kościół jest drugą świątynią na terenie Konopisk. Pierwsza była drewniana. Została ona zbudowana w 1615 r. staraniem prowincjała zakonu paulinów – o. Walentego Grześby-Kowalskiego. Jej konsekracja miała miejsce 3 listopada 1623 r., a dokonał jej biskup pomocniczy krakowski ks. Tomasz Oborski 3 listopada 1623 r. Kościółek drewniany poddano pracom remontowym w 1765 r. i wówczas go rozbudowano. Zabytku jednak nie udało się uratować i w 1903 r. został on rozebrany. Na jego miejscu w latach 1903–1910 postawiono, staraniem ks. Antoniego Bludzińskiego, nowy kościół murowany. Konsekrował go 4 czerwca 1914 r. ks. biskup Stanisław Zdzitowiecki. Przez cały okres XX w. w świątyni przeprowadzane były niezbędne prace remontowe i renowacyjne. Wzbogacano także wystrój jego wnętrza, na który częściowo składają się zabytkowe elementy wyposażenia pierwszego, drewnianego kościoła.
Źódło: peuk.fiiz.pl