Kościół pw. śś. Piotra i Pawła w Katowicach
A/1483/92 z 11.08.1992
Opis
Kościół pw. śś. Piotra i Pawła jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która jest położona na terenie dekanatu Katowice-Śródmieście należącym do archidiecezji katowickiej.
Piękna gotycka świątynia została wzniesiona na przełomie XIX i XX w. wg projektu Josepha Ebersa z Wrocławia. W prezbiterium i nawach umieszczono witraże przedstawiające postacie św. Piotra i św. Pawła, Rodzinę Świętą, Matkę Boską Bolesną oraz postać Jezusa, przyjaciela dzieci. Dodatkowo wnętrze kościoła przyozdobiono figurami świętych, które zakupili hojni parafianie. Przed wojną w kościele znajdowały się ołtarze w stylu gotyckim, które niestety nie przetrwały do czasów współczesnych. Organy kościelne sporządził Pan Kurzer z Gliwic. Sprawdzający je rewizor Emanuel Adler, główny organista katedry wrocławskiej, bardzo pochwalił jakość instrumentu. Przez cały czas istnienia kościoła organy były odnawiane i remontowane, tak aby mogły zachować dobrą jakość dźwięku.
Niezwykle ważną rolę w kościele pełnią dzwony. W czasie budowy świątyni zakupiono pięć nowych dzwonów, które poświęcono 8 września 1901 r. Niestety w czasie II wojny światowej dwa z nich zostały skonfiskowane na cele wojenne.
W bocznej kaplicy świątyni znajdują się groby: biskupa Teofila Bromboszcza i ks. Filipa Bednorza – pierwszego wikariusza kapitulnego diecezji katowickiej w czasie wygnania biskupów.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Katowice, które dziś są dużym miastem i siedzibą wielu ważnych instytucji zarówno kościelnych, jak i świeckich, były kiedyś małą wsią, założoną pod koniec XVI w. Od samych początków istnienia tej osady jej mieszkańców przydzielano do starej parafii w Bogucicach, gdzie należało też – starsze od Katowic – Załęże. Z czasem jednak zaistniała potrzeba wprowadzenia podziału i stworzenia nowej wspólnoty wiernych ze względu na rosnącą liczbę ludności. Oczywiście miało to związek z dynamicznym rozwojem przemysłu na Górnym Śląsku, który powodował napływ ogromnej liczby nowych mieszkańców. W II poł. XIX w. zaistniała więc potrzeba wznoszenia nowych kościołów, zarówno katolickich, jak i ewangelickich.
Pod koniec XIX w. parafia Bogucka liczyła już ponad 10 tys. mieszkańców. Wydzielono z niej obszar Katowic, a pierwszy wybudowany w tym mieście kościół, znajdował się koło dzisiejszego placu Wolności. Był to prosty budynek z tzw. muru pruskiego. Miał służyć jako budowla tymczasowa podczas zaplanowanej już wtedy budowy kościoła mariackiego, która trwała od 1862 r. do 1870 r. Po ok. 20 latach okazało się jednak, że liczba parafian znowu wzrosła i istnieje potrzeba nowego podziału parafii. Tak więc w latach 90. XIX w. zadecydowano o budowie nowego kościoła w południowej dzielnicy Katowic, która do tej pory nie była zabudowana.
W 1892 r. Zarząd Kościelny przy kościele mariackim podjął decyzję o zakupie gruntu od rolnika Adamca. Osobą, która zabiegała o zbudowanie nowej świątyni był proboszcz kościoła mariackiego ks. Wiktor Schmidt. Sam prowadził odpowiednią korespondencję, szukał funduszy i rozwiązywał piętrzące się trudności. Na jego wniosek sporządzono kilka projektów nowego budynku sakralnego. Wahano się, czy należy nadać mu cechy stylu romańskiego, czy też gotyckiego. Z pomocą budowniczym przyszedł ks. kardynał Jerzy Kopp. Obiecał on wspomóc działania budowniczych sumą 20 tys. marek oraz polecił, aby projekt świątyni sporządził radca budowlany Ebers z Wrocławia, który to zadecydował, że nowy kościół będzie w stylu gotyckim.
W międzyczasie magistrat Katowic zakończył plany zabudowy nowych terenów miasta i wyrażono zgodę na rozpoczęcie budowy świątyni.
Budowę rozpoczęto 1 maja 1898 r., a ukończono już w XX w.: wniosek o odbiór budynku kościoła Zarząd Kościelny wniósł 17 kwietnia 1902 r. Dodatkowym zadaniem było wykończenie wnętrza budowli tak, aby mogła ona służyć wiernym.
Bullą papieską z 11 listopada 1925 r. kościół pw. śś. Piotra i Pawła stał się kościołem katedralnym i pozostawał nim do 1957 r., kiedy to jego funkcje przejęła nowo wybudowana katedra pw. Chrystusa Króla w Katowicach.
Źródło: peuk.fiiz.pl