Galeria „Fra Angeliko” Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach
Opis
Galeria Sztuki Współczesnej „Fra Angelico” działa w strukturach Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach. Jej patronem jest błogosławiony Jan z Fiesole, zwany Bratem Anielskim, dominikanin i artysta florencki, beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II i ogłoszony przez niego patronem artystów.
„Fra Angelico” to dzisiaj miejsce wystaw, promocji, spotkań artystów i otwartego dialogu kościoła z postawami artystycznymi i intelektualnymi wyrażającymi się poprzez sztukę. To również przestrzeń, w której odbywają się warsztaty artystyczne podejmujące próby przystosowania sztuki i architektury do wymogów liturgii i wnętrza sakralnego.
W swojej działalności galeria ściśle współpracuje z katowicką filią krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, której profesorowie i studenci często realizują tutaj swoje wystawy, a także z Komisją Sztuki i Architektury Sakralnej oraz katowicką Galerią Sztuki Współczesnej BWA.
Filarem działalności galerii są dwie poważne imprezy artystyczne o charakterze biennale: organizowany co roku od 1986 r. ogólnopolski konkurs na grafikę artystyczną pn. „Wobec wartości” oraz realizowane co dwa lata cykle wystaw pn. „Wspólnota”.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Początki galerii „Fra Angelico” związane są z Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Tutaj bowiem, w 1983 r. z inicjatywy ks. J. Myszora powstała studencka galeria sztuki zwana „Gołębnikiem”. Była ona miejscem kształtowania wrażliwości na sztukę współczesną alumnów seminarium – przyszłych duszpasterzy.
Galeria „Fra Angelico” początkowo była kontynuacją „Gołębnika”. Została założona w 1986 r. staraniem nowego dyrektora Muzeum Archidiecezjalnego, w strukturach którego działa. Wychodziła ona naprzeciw oczekiwaniom środowisk twórczych, które w okresie po zakończeniu stanu wojennego utworzyły tutaj ośrodek promocji i ekspresji kultury, niezależnej od oficjalnego nurtu propagandy komunistycznej.
Przez kilka sezonów, aż do 1989 r., galeria była miejscem spotkań twórców, którzy świadomie pragnęli uczestniczyć w kręgu kultury niezależnej. Jednym z jej członków założycieli, obok Macieja Bieniasza, Andrzeja S. Kowalskiego i Romana Kalarusa, był Tadeusz Czober – przewodniczący Śląsko-Dąbrowskiego Komitetu Kultury Niezależnej.
Równoległym do galerii nurtem kultury niezależnej płynęła działalność Duszpasterstwa Akademickiego i Klubu Inteligencji Katolickiej, współorganizatora Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Obecność artystów zaznaczyła się i w tych środowiskach. II Tygodniowi Kultury Chrześcijańskiej w Katowicach towarzyszyła w 1985 r. wystawa sztuki religijnej artystów plastyków środowiska katowickiego i wykłady z zakresu architektury sakralnej.
Po 1989 r., kiedy dyrektorem Muzeum Archidiecezjalnego został ks. Henryk Pyka, galeria nie zawiesiła swojej działalności mimo, że ustała działalność wielu środowisk twórczych pod patronatem Kościoła, a artyści wrócili do tradycyjnych miejsc prezentacji swojej twórczości. Pod nowym kierownictwem kontynuowano wypracowany model jej działalności, realizując w rytmie comiesięcznych wystaw promocje i pokazy twórczości artystów miejscowego środowiska i innych środowisk artystycznych, także zagranicznych.
Przy Muzeum Archidiecezjalnym powstało zasobne archiwum działalności galerii i dokumentacja wystaw w postaci katalogów i plakatów. Bogaty jest rejestr plakatów wystaw projektu Romana Kalarusa. Wystawy organizowane w galerii posiadały od samego początku otwartą formułę. Nie wprowadzano w zasadzie żadnych ograniczeń tak pod względem tematyki, jak i środków wyrazu. Z czasem pojawiła się jednak potrzeba określenia się galerii jako miejsca dialogu postaw, ale i odważnej manifestacji przekonań religijnych, filozoficznych i metafizycznych.
Źródło: peuk.fiiz.pl