Stellung b1 - Punkt oporu "Żarki "c" - Jaworznik" - 13. Regelbau 668

Opis

Mały schron bierny R-668 (niem. Kleinstunterstand für 6/9 Mann). Jest to dwuizbowy bierny schron przeznaczony dla drużyny piechoty. Budowany był w klasie odporności „B-1”. Wejście do obiektu wykonano standardowo, tj. drzwi kratowe przeciwszturmowe, przedsionek broniony strzelnicą dla broni ręcznej z izby załogi, drzwi pancerne dwudzielne, śluza przeciwgazowa i drzwi wewnętrzne stalowe do izby załogi. Izbę załogi wyposażono w piec grzewczy typu WT 80, wentylator typu HES-1,2 z wymiennymi filtrami, łóżka (3 komplety) piętrowe lub dwupiętrowe dla 6/9 ludzi, stół, taborety, półki, szafki, aparat telefoniczny, agregat i prostą instalację elektryczną. Ponadto w izbie załogi przewidziano również typowe wyjście awaryjne o wymiarach 80x60cm. W jego ścianach wykonano specjalne bruzdy dla umieszczenia w nich belek stalowych lub drewnianych, spełniających rolę dodatkowej przegrody. Pionowy szyb wyjścia awaryjnego osłonięto od zewnątrz półokrągłym murem z cegły na zaprawie cementowej o grubości 12 cm i średnicy 2 m. Wewnątrz pionowego szybu w ścianie osadzano stalowe klamry dla szybkiej ewakuacji. Pionowy szyb zasypywano żwirem lub piaskiem, który po otwarciu wyjścia łatwo było wybierać do wnętrza schronu. Schron lokalizowano całkowicie pod powierzchnią terenu.

Podstawowe parametry techniczne obiektu przedstawiają się następująco:

  • ilość betonu: 210 m3,
  • ilość stali zbrojeniowej: 9 400 kg,
  • ilość stali profilowej: 1 700 kg,
  • wymiary zewnętrzne: długość - 7,65 m, szerokość - 7,55 m i wysokość - 4,40 m,
  • ilość pomieszczeń: 3,
  • wymiary wewnętrzne izby załogi: długość - 4,75 m, szerokość - 4,65 m i wysokość - 2,10 m,
  • załoga: 6/9 żołnierzy,
  • pancerze:
    • drzwi stalowe gazoszczelne jednoskrzydłowe typu 19P7,
    • drzwi stalowe gazoszczelne wyjścia awaryjnego typu 410P9,
    • drzwi stalowe gazoszczelne dwuskrzydłowe typu 434P01,
    • stalowa osłona peryskopu typu 735P3,
    • drzwi kratowe przeciwszturmowe,
    • opcjonalnie dwie, nieoznaczone symbolem, stalowe osłony anten, stosowane w obiektach dowodzenia.

Źródło: Sykosz Waldemar, Śląski Rocznik Forteczny, tom V, Pro Fortalicium, Bytom 2014

Historia

Pośpiesznie budowane w 1944 roku fortyfikacje, w skład których wchodziły polowe, liniowe pozycje obrony stałej, miały za zadanie powstrzymywać kolejne uderzenia Armii Czerwonej. Nazwano je „łamaczami fal”. W ich skład wchodziła również pozycja fortyfikacji polowych oznaczonych jako „b-1 Stellung”. Charakteryzowała się ona zastosowaniem standardowych, typowych, betonowych, polowych obiektów fortyfikacyjnych. Zastosowano praktycznie pięć różnych typów obiektów, w tym trzy lekkie („Kochbunkier”, R-58c i R-67) oraz dwa ciężkie (R-668 i R-701).

W zasadzie fortyfikacje wokół Żarek można podnieść do rangi małego Rejonu Umocnionego. W Żarkach znajduje się duże i bardzo ważne skrzyżowanie drogowe. Tutaj krzyżują się trzy drogi bite z Miechowa przez Pradła do Częstochowy (obecnie nr 792), z Janowa do Myszkowa (obecnie nr 793) i z Koniecpola przez Lelów do Koziegłów (obecnie nr 789). Zadaniem taktycznym tego punktu oporu była obrona każdej wlotowej drogi do Żarek, i tak:

  • droga od strony Janowa (obecnie nr 793) była broniona przez fortyfikacje polowe wzmocnione ośmioma "Kochbunkrami", wybudowanymi po obu stronach drogi w oparciu o najwyższe wzniesienie, tj. "wzgórze Serwin” (393 m n.p.m.) nazwane jako punkt oporu "Żarki „a"- Serwin". W pobliżu fortyfikacji po zachodniej stronie drogi znajduje się zachowany fundament radaru FuMg-65 Würzburg-Riese,
  • droga od strony Niegowej (obecnie nr 789) była broniona przez usytuowany na wzgórzu „Parchowatka” (407 m n.p.m.) punkt oporu „Żarki „b” - Parchowatka”,
  • droga od strony Kroczyc (obecnie nr 792) była broniona przez usytuowany na wzgórzu "Góra Piwnica” (391 m n.p.m.) punkt oporu „Żarki „c” - Jaworznik”.
    Wszystkie obiekty są mocno zaśmiecone i stają się coraz bardziej nieczytelne. Podobnie, jak wyżej, brak jest zainteresowania nimi ze strony mieszkańców i władz samorządowych.

Źródło: Sykosz Waldemar, Śląski Rocznik Forteczny, tom V, Pro Fortalicium, Bytom 2014

Literatura

  1. Sykosz Waldemar, Śląski Rocznik Forteczny, tom V, Pro Fortalicium, Bytom 2014
Data powstania obiektu: 1944 r.

Dane teleadresowe

Kościuszki
42-310 Jaworznik
place
50.611112, 19.392267 Skopiowano do schowka
N50º36'40.003", E19º23'32.161" Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Ruina/pozostałości
Dostęp 24h/7

Korzystając z tej strony akceptujesz, że w Twoim urządzeniu końcowym zostaną zainstalowane pliki cookies, które umożliwiają nam świadczenie usług. Brak zgody na pliki cookies oznacza, że pewne funkcjonalności strony mogą być niedostępne. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Cookies.