Opis
Istebna jest nierozerwalnie z najsłynniejszym polskim himalaistą – Jerzym Kukuczką, którego rodzice stąd pochodzili, a w której on sam mieszkał. To właśnie przy jego domu żona Kukuczki – pani Cecylia – stworzyła izbę pamięci dedykowaną swojemu zmarłemu w wieku zaledwie 40 lat mężowi. Dom ten Kukuczka zakupił w latach 80. Tutaj pisał, tutaj również planował swoje wyprawy. W tym domu przyjął gości I Festiwalu Filmów Górskich, który odbył się w Katowicach. Wszyscy zostali przewiezieni do Istebnej autokarami. Jerzy Kukuczka wystąpił w stroju istebniańskim i częstował regionalnymi przysmakami. Dom w Istebnej stanowił on dla niego swoistego rodzaju oazę spokoju i wyciszenia.
W izbie znajdują się zebrane przez panią Cecylię pamiątki po himalaiście. Można tutaj zobaczyć m.in. sprzęt wspinaczkowy Kukuczki, w tym jego czekany, młotki, uprzęże, haki, liny, kask, okulary oraz plecak, a także różne puchary, trofea, dyplomy, czy egzemplarze książek jemu poświęconych. W izbie wyeksponowany jest również przyznany Kukuczce Srebrny Medal Orderu Olimpijskiego i wiele jego zdjęć, ułożonych chronologicznie, od pierwszego ośmiotysięcznika Kukuczki – Lhotse, do ostatnich zdjęć na Jego ostatnim ośmiotysięczniku, którym okazał się także Lhotse. Izba zajmuje jedynie kilka metrów kwadratowych, a znajduje się w niej ogromna ilość pamiątek.
Po izbie oprowadza p. Cecylia, która – pomimo upływu wielu lat od śmierci męża – opowiada o nim z wielką czułością. Izbę warto odwiedzić nie tylko po to, by zobaczyć pamiątki najsłynniejszego polskiego himalaisty, ale również, a może przede wszystkim po to, by poznać lepiej jego sylwetkę, a także poznać wiele ciekawostek z nim związanych, np. dowiedzieć się, dlaczego zabierał on ze sobą na górskie wyprawy ulubione maskotki swoich dzieci, jakie prace wykonywał, aby zebrać fundusze na kolejną wyprawę, jak oceniał osiągnięcia pana Jerzego pan Reinhold Messner – inny słynny himalaista, jaką potrawę lubił pan Jerzy najbardziej i wiele, wiele innych.
Warto także udać się do kościoła pw. Dobrego Pasterza w Istebnej, przy którym znajduje się budynek dawnej szkoły parafialnej z 1819 r., na którym umieszczona jest ufundowana przez jego przyjaciół tablica upamiętniająca Jerzego Kukuczkę.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Ród Kukuczków wywodzi się z Istebnej – pierwszy o tym nazwisku, Kuba Kukuczka, był wspomniany w spisie osadników prawie 400 lat temu. Jerzy Kukuczka, słynny polski himalaista, urodził się w 1948 r. i mieszkał w Katowicach, ale przez wiele lat przyjeżdżał na wakacje do domu dziadków w Istebnej w przysiółku Wilcze, skąd pochodzili jego rodzice.
Kukuczka był jednym z największych i najwybitniejszych himalaistów na świecie. Jako drugi człowiek na Ziemi zdobył Koronę Himalajów oraz Karakorum, łącznie, wszystkie 14 szczytów o wysokościach ponad 8 tys. metrów (pierwszy był Reinhold Messner, któremu zajęło to 17 lat, Kukuczce jedynie 9). Wspinał się w bardzo ciężkich warunkach zimowych, wyznaczając bardzo często nowe szlaki. Siedem szczytów zdobył w stylu alpejskim, w tym cztery po raz pierwszy zimą, a jeden samotnie. Żaden inny zdobywca wszystkich czternastu ośmiotysięczników nie może pochwalić się takim bilansem.
W 1988 r. na Igrzyskach Olimpijskich w Calgary wraz z Reinholdem Messnerem został nagrodzony srebrnym medalem olimpijskim. Reinhold Messner odmówił przyjęcia medalu twierdząc, że uważa alpinizm za swego rodzaju twórczość, a nie rywalizację. Jerzy Kukuczka, nie odmówił i przyjął medal, ponieważ w wyczynowym wspinaniu widział sportowe wartości, co niejednokrotnie zresztą podkreślał.
Kukuczka zginął na wysokości 8 300 m 24 października 1989 r. podczas wejścia na Lhotse nową drogą przez słynną, niezdobytą wówczas południową ścianę. Szczyt atakował wspólnie z Ryszardem Pawłowskim. Kukuczka wspinał się jako pierwszy i tuż przed granią szczytową odpadł. Lina nie wytrzymując obciążenia, pękła, a wspinacz spadł w 2 km przepaść. Po odnalezieniu ciała pochowano go w lodowej szczelinie, nieopodal miejsca upadku. Tablica pamiątkowa została umieszczona w Chukung nieopodal południowej ściany Lhotse, a także na Symbolicznym Cmentarzu Ofiar Tatr pod Osterwą.
Źródło: peuk.fiiz.pl