Opis
Istniejące od kilku lat sanktuarium poświęcone jest kultowi Krwi Chrystusa i prowadzone jest przez Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa, które założył św. Kasper del Bufalo.
Sanktuarium tworzy zespół obiektów, wśród których wyróżnia się Dom Misyjny św. Wawrzyńca oraz Kaplica Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi. W Domu Misyjnym przechowuje się relikwię Przenajdroższej Krwi – bezcenny dar Sióstr Przenajdroższej Krwi Chrystusa z Schellenbergu w Lichtensteinie. Jest to drobina ziemi z Golgoty nasiąknięta Krwią Chrystusa. Ponadto swoją siedzibę w Domu Misyjnym ma Prowincjalat i nowicjat Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa.
Kaplica Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi znajduje się przy wejściu na teren sanktuarium. Jest zwrócona w stronę Matki Bożej na Jasnej Górze. Wierni wstępują do niej na modlitwę szczególnie chętnie, odkąd umieszczono tu płaskorzeźbę z wyobrażeniem Jezusa trzymającego kielich Krwi Przenajdroższej i zapraszającego razem ze swoją Matką do przyjęcia owego Napoju. Dookoła sanktuarium wiedzie Droga Krwi Chrystusa z siedmioma stacjami.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia
Częstochowskie sanktuarium jest dziełem Misjonarzy Krwi Chrystusa, którzy w 1989 r. poszukiwali miejsca pod budowę domu mogącego przyjmować pielgrzymów przybywających na rekolekcje. Zrządzeniem Opatrzności trafili na dwie kobiety pragnące wypełnić wolę swego ojca, który zostawił działkę z przeznaczeniem na potrzeby Kościoła. Jeszcze w tym samym roku utworzono tu pierwszą kaplicę, a w następnych latach kolejne kaplice ku czci Siedmiu Przelań Krwi Zbawiciela, tzw. Dróżki Przenajdroższej Krwi. Dzięki Opatrzności Bożej misjonarze otrzymali dar Relikwii Krwi Chrystusa – część relikwii pochodzących z Mantui, których tradycja sięga Golgoty i historii nawrócenia setnika Longinusa. Arcybiskup częstochowski ks. Stanisław Nowak dnia 21 października 1999 r. oficjalnie erygował w tym miejscu sanktuarium Krwi Chrystusa.
Jeżeli chodzi o sam kult Krwi Chrystusa, jego gorliwym propagatorem w XIX w. był Kasper del Bufalo – założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Przenajdroższej. Był on uczniem w rzymskiej szkole pijarskiej. Po odbyciu studiów teologicznych w Rzymie został kapelanem i kanonikiem kościoła św. Marka. Czasy napoleońskich wojen spędził na wygnaniu w północnej Italii i na Korsyce po tym, jak odmówił przysięgi konstytucyjnej. Po upadku cesarstwa wrócił do Rzymu, gdzie głosił misje ludowe z taką gorliwością, że określono je jako „wielkie duchowe trzęsienia ziemi”. Z myślą o tej formie duszpasterskiego oddziaływania założył kongregację męską i żeńską. Zmarł podczas epidemii cholery w 1837 r. Kasper del Bufalo poświęcił nowe dzieło tajemnicy Krwi Chrystusa. W 1822 r. uzyskał zezwolenie na obchodzenie liturgiczne święta Krwi Chrystusa 1 lipca we wszystkich domach swego stowarzyszenia, a później w miejscach istnienia Bractwa Najdroższej Krwi. Papież Pius IX dekretem Redempti sumus z 1849 r. rozszerzył obchód święta na cały Kościół, a papież Pius X zatwierdził jego datę na 1 lipca.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Uwagi
W sanktuarium codziennie odbywa się adoracja przed relikwiarzem w kaplicy Domu św. Wawrzyńca. Co tydzień odprawiana jest Droga Krwi Chrystusa, a raz w miesiącu (każdego 21) wierni mogą dostąpić indywidualnego błogosławieństwa relikwiarzem Krwi Chrystusa. Szczególnymi świętami w sanktuarium są odpusty: Matki i Królowej Przenajświętszej Krwi (w najbliższą niedzielę przed lub po 24 maja) oraz Przenajdroższej Krwi (1 lipca). W każdy czwartek wokół sanktuarium odprawiana jest uroczysta procesja. Przechodzi ona drogę pomiędzy siedmioma Kaplicami Przelań Krwi Chrystusa.
