Pomnik upamiętniający ofiary II wojny światowej w Cięcinie

Opis

W centrum Cięciny znajduje się kamienny pomnik upamiętniający mieszkańców, którzy polegli w czasie II wojny światowej. 

Podjętą powojenną inicjatywę upamiętnienia ofiar II wojny światowej wstępnie sprowadzono do stworzenia „listy” ofiar II wojny światowej. W konsekwencji, w hołdzie bohaterom postawiono symboliczny pomnik w formie granitowego głazu, na którym umieszczono pamiątkową płytę z nazwiskami. Do tej pory znalazło się na niej 27 osób, które oddały swoje życie za wolność kraju. Charakterystyczną cechą pomnika jest fakt uznający, że pamięć jest wiecznie żywa, a co za tym idzie nie można zamknąć listy ofiar faszystowskiego terroru w Cięcinie, ponieważ nie została zbadana cała historia lokalnego heroizmu.

Historia

Miejscowość uwzględniona w przedwojennych planach fortyfikacji odcinka karpackiego, przebiegającego wzdłuż granicy słowackiej, składającego się z pozycji obronnych Węgierska Górka-Korbielów Krzyżowa, znajdowała się na osi przewidywanego natarcia. Lokalizację uznano za najdogodniejszą do odparcia potencjalnych ataków agresora. Mimo, wielkiego zaangażowania mieszkańców w prace przygotowawcze przy umocnieniach obronnych na górze Brańków ze względu na szczupłość środków i brak odpowiedniego materiału oraz sprzętu zaniechano ich budowy. Decydująca rolę odegrał brak czasu na realizacje tak obszernego zadania.

Powstała linia obronna ograniczyła się do przygotowanych na ataki wroga 5 fortów obronnych powstałych w okolicach Węgierskiej Górki. Stanowiska powierzono dwóm kompaniom piechoty górskiej wileńskiego batalionu. Okolic Cięciny miała bronić 151 Bateria Artylerii Górskiej. W ostatecznym rozliczeniu okazało się, że nacierające siły VII Bawarskiej Dywizji Piechoty zdecydowanie przewyższały możliwościami skromną polską obronę, która w dniu 3 września 1939 r., po bohaterskiej walce oddała swoje pozycje. Po walkach na cmentarzu w Ciśću pochowano 9 Polaków, którzy byli pierwszymi ofiarami II wojny światowej.

Od początku swoich rządów, okupant wprowadzając obostrzenia i restrykcje, narzucał własne warunki likwidując jednocześnie wszelkie oznaki polskości. Zlikwidowano szkołę, polskie gazety, polskie napisy i wprowadzono godzinę policyjną. Najbardziej dolegliwe były ograniczenia przydziałów żywności, co zmuszało miejscowych do przemytu, kontrabandy i sprzeciwu wobec wysokich kontraktacji płodów rolnych z hodowli własnych, za co byli często karani śmiercią. Równocześnie, z racji bliskości granicy słowackiej, „miejscowi” zaangażowali się w działalność partyzancką służąc w utworzonej w okresie okupacji konspiracyjnej sieci łączników i kurierów zajmujących się przeprowadzaniem przez granicę uciekinierów oraz przekazywaniem materiałów wywiadowczych.

Takie nazwiska z Cięciny, jak Biegun, Franciszek Piela, czy działacz harcerski Jan Wojciuch, dzięki swoim brawurowym akcjom uratowali wielu partyzantów i żołnierzy, którzy zasilali Wojsko Polskie na Zachodzie. Niestety niewielu z nich ocalało, ponieważ okupant krwawo rozprawiał się z wszelkimi przejawami oporu i niesubordynacji. Przez cały ten okres administracja hitlerowska, podobnie jak i na innych terenach, prowadziła akcje eksterminacyjne, mające na celu wyniszczenie Polaków. Rozpoczęły się aresztowania lokalnej inteligencji, wywożenia do pracy na teren Rzeszy, do obozów koncentracyjnych, a także lokalne egzekucje.

Źródło: polskaniezwykla.pl

Data powstania obiektu: 03.05.2005 r.

Dane teleadresowe

Świętej Katarzyny 6
34-350 Cięcina
place
49.616207510373, 19.1369772122727 Skopiowano do schowka
N49º36'58.347", E19º8'13.118" Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Parking
Możliwość zwiedzania
Wstęp bezpłatny
Dostęp 24h/7

Korzystając z tej strony akceptujesz, że w Twoim urządzeniu końcowym zostaną zainstalowane pliki cookies, które umożliwiają nam świadczenie usług. Brak zgody na pliki cookies oznacza, że pewne funkcjonalności strony mogą być niedostępne. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Cookies.