Dawny Królewski Instytut Higieny w Bytomiu
A/336/11 z 27.04.2011
Opis
Dawny Królewski Instytut Higieny w Bytomiu powstał na początku XX wieku według projektu Karla Bruggera. Pierwotnie był to dwupiętrowy gmach z białej glazurowanej cegły o prostych, symetrycznych elewacjach, uzupełnionych czerwonymi i zielonymi detalami ceramicznymi. W 1912 roku budynek rozbudowano, tworząc efektowny narożnik przy ulicach Moniuszki i Rostka. Nowa część nawiązuje do pierwotnej formy, jednak otrzymała mansardowy dach i secesyjne zdobienia.
Instytut, utworzony w 1906 roku z dawnej Stacji Higienicznej, prowadził badania bakteriologiczne i chemiczne oraz szkolił lekarzy w zakresie higieny i chorób zakaźnych. W okresie międzywojennym działały tu specjalistyczne laboratoria, a jednym z dyrektorów był Walter von Lingelsheim, współpracownik noblisty Emila von Behringa.
Dziś w zabytkowym gmachu mieści się Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Bytomiu, a sam obiekt – wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego – stanowi cenny przykład secesyjnej architektury użyteczności publicznej.