Atrakcje turystyczne Śląska

Pierwszy kościół pw. Jana Chrzciciela został wybudowany w 1580 roku, a fundatorem był J. Biberstein. Parafię erygowano w 1597 roku. Pierwszym proboszczem był ks. S.Gawroński. Kościół zbudowany był z drewnianych półpłazów. W środku kościoła z lewej strony nawy głównej znajdował się barokowy ołtarz Panienki Bojszowskiej z Dzieciątkiem. Obok była drewniana chrzcielnica. W koronie ołtarza znajdował się obraz św. Józefa, a po bokach figury św. Piotra i św. Pawła (dziś zdobią ołtarz główny). Z prawej strony nawy znajdował się barokowy ołtarz św. Barbary. Prezbiterium kościoła było węższe w stosunku do nawy, zamknięte trójbocznie (półoktogon), nakryte płytkim sklepieniem beczkowym. Po lewej stronie prezbiterium znajdowały się ławki dla patronów kościoła, a z prawej strony znajdował się ołtarz boczny św. Jana Nepomucena (fundatorem był dwór jedliński).

Ołtarz główny, pierwotnie poświęcony był Janowi Chrzcicielowi. Posiadał obraz przedstawiający Narodzenie Jezusa namalowany w 1597 r. Po prawej stronie ołtarza była figura św. Jana Chrzciciela (zachowana do dziś w ołtarzu głównym), z lewej strony znajdowała się figura Najświętszej Maryi Panny. Na podniebieniu prezbiterium znajdował się fresk Trójcy Świętej. Całość wsparta była na sześciu słupach. Kościół na zewnątrz był oszałowany. Na górze znajdowała się mała sygnaturka. Pierwotnie kościół posiadał jeden dzwon, a po 1791 roku były już trzy poświęcone. Cmentarz parafialny i kostnica (istniała do 1791 r.) pojawiły się prawie dwa wieki przed powstaniem kościoła. Ponieważ kościół groził zawaleniem, 17 maja 1901 patroni kościoła książę pszczyński Jan Henryk XI Hochberg i hrabia jedliński Cosmas Harbuval de Chamare wydali zgodę na budowę nowego kościoła. W 1904 budowa została zakończona.

W roku 1905 spłonął stary drewniany kosciółek. Dziś w miejscu dawnego ołtarza głównego znajduje się kamienny krzyż.

Źródło: peuk.fiiz.pl